γράφει ο Παρασκευάς Κακάς Μ.D. Πλαστικός Χειρούργος
Ένας βιολογικός μηχανισμός στα κύτταρα ζύμης μπορεί να εξηγήσει τη σχέση μεταξύ ζάχαρης και κακοήθων όγκων, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature Communications.
Το εννεαετές ερευνητικό πρόγραμμα μπορεί να επηρεάσει ακόμη και την προσωπική ιατρική και τη δίαιτα για καρκινοπαθείς, κατέληξαν οι συγγραφείς. Η μελέτη ξεκινά με την προσεκτική εξέταση της όρεξης των καρκινικών κυττάρων για τη ζάχαρη.
Οι επιστήμονες κατανοούν ότι τα καρκινικά κύτταρα υποστηρίζουν την ταχεία αναπαραγωγή τους προγραμματίζοντας τους μεταβολισμούς τους για να λαμβάνουν γλυκόζη, να τη ζυμώνουν και να παράγουν γαλακτικό οξύ.
Αντίθετα, τα υγιή κύτταρα συνεχίζουν με φυσιολογική αναπνοή, μια διαδικασία στην οποία παίρνουν τη γλυκόζη και τη διασπούν σε διοξείδιο του άνθρακα και νερό.
“Αυτή η μετακίνηση των καρκινικών κυττάρων από την αναπνοή στη ζύμωση είναι κάτι που ανακαλύφθηκε από τον Οτό Βάρμπουργκ, Γερμανό βιοχημικό, περίπου 70 ή 80 χρόνια πριν”, δήλωσε ο μικροβιολόγος Johan M. Thevelein, ανώτερος συγγραφέας της μελέτης και καθηγητής στο KU Leuven Βέλγιο. Είναι γνωστό ως “το αποτέλεσμα Warburg.”
Η ζύμωση της ζάχαρης στο γαλακτικό οξύ παράγει περίπου 15 φορές λιγότερη ενέργεια από την αναπνοή ζάχαρης, σημείωσε ο Thevelein. Ωστόσο, τα καρκινικά κύτταρα “αναπτύσσονται πολύ ταχύτερα από τα φυσιολογικά κύτταρα και η ζύμη αυξάνεται πραγματικά ταχύτατα με αυτόν τον μηχανισμό”, σημείωσε.
“Αυτό είναι περίεργο”, είπε, και εγείρει ένα σημαντικό ερώτημα: Είναι το Warburg ένα σύμπτωμα του καρκίνου – ή μια αιτία για πρόκληση καρκίνου;
Αναζητώντας την απάντηση, ο Thevelein και οι συνεργάτες του πειραματίστηκαν με κύτταρα ζυμομύκητα αφού, όπως και τα καρκινικά κύτταρα, είναι γνωστό ότι ευνοούν τη ζύμωση αντί της αναπνοής.
Οι ερευνητές βρήκαν μια ενδιάμεση ένωση που είναι ένας “ισχυρός ενεργοποιητής” της πρωτεΐνης RAS. Το RAS είναι ένα πρωτο-ογκογονίδιο: ένα γονίδιο που κωδικοποιεί πρωτεΐνες που βοηθούν στη ρύθμιση της κυτταρικής ανάπτυξης και διαφοροποίησης. Τα πρωτοογκογονίδια μπορούν να γίνουν ογκογονίδια ή γονίδια που προκαλούν καρκίνο όταν εμφανίζονται μεταλλάξεις. Μεταλλαγμένες μορφές πρωτεϊνών RAS είναι παρούσες σε πολλούς όγκους, ανέφερε ο Thevelein.
Η νέα μελέτη, λοιπόν, αποκαλύπτει “έναν φαύλο κύκλο”, είπε.
Καθώς η ζάχαρη διασπάται στα κύτταρα, η ενδιάμεση ένωση ενεργοποιεί τις πρωτεΐνες RAS, και αυτό με τη σειρά του διεγείρει τον πολλαπλασιασμό των κυττάρων, είπε.
Πιθανότατα, όμως, το πώς το σώμα διαχειρίζεται τη ζάχαρη – και όχι το ίδιο το γλυκαντικό – μπορεί να είναι το κλειδί.
Μελέτες σε ασθενείς με καρκίνο του μαστού έχουν συγκρίνει δίαιτες χαμηλής περιεκτικότητας σε υδατάνθρακες σε δίαιτες χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά και διαπίστωσαν ότι η απώλεια βάρους των ανθρώπων, όχι η ίδια η διατροφή, ήταν σημαντική. Μεταφραζόμενο σε πρακτικές συμβουλές για ασθενείς με καρκίνο: “Αν έχετε κάποιον που είναι παχύσαρκος ή υπέρβαρος, βοηθώντας τον να χάσει βάρος θα είναι ένα σημαντικό πράγμα. Αυτό το γνωρίζουμε από πολλές διαφορετικές κατευθύνσεις.
Αν μη τι άλλο, καλό θα ήταν οι ασθενείς με καρκίνο να τρώνε λιγότερο απλά σάκχαρα και περισσότερα περίπλοκα σάκχαρα, όπως εκείνα που απαντώνται στο άμυλο και τα δημητριακά ολικής αλέσεως. Τα πολύπλοκα σάκχαρα απελευθερώνονται πιο αργά και απορροφώνται από το σώμα πιο αργά και αυτό μπορεί να είναι χρήσιμο για τους ασθενείς με καρκίνο.
Από το φύλλο της THESSNEWS #80 (18/11/2017-19/11/2017)
