Συγκέντρωση αλληλεγγύης είναι προγραμματισμένη για σήμερα, Πέμπτη, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης.
Συγκεκριμένα, άτομα του ευρύτερου αντιεξουσιαστικού χώρου καλούν σε κινητοποίηση στις 19:00, στη συμβολή των οδών Δ. Γούναρη με Τσιμισκή.
Η κινητοποίηση γίνεται να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους στον απεργό πείνας Θανάση Πικάση.
Σε σχετική ανακοίνωση σημειώνονται μεταξύ άλλων: “Ο Θανάσης Πικάσης έχει ξεπεράσει μέχρι σήμερα τους δύο μήνες από τότε που προχώρησε σε απεργία πείνας. Μάλιστα, το τελευταίο διάστημα βρίσκεται στο νοσοκομείο των φυλακών Κορυδαλλού και η κατάσταση της υγείας του όλο και χειροτερεύει με αποτέλεσμα να εμφανίζει ρίγη, πυρετούς και έντονους πόνους στο σώμα ενώ παράλληλα το βάρος του έχει μειωθεί σημαντικά.
Η απεργία πείνας ξεκίνησε, όταν έγινε η μεταγωγή του από τις φυλακές Κορυδαλλού στις φυλακές της Πάτρας. Αυτή η μεταγωγή καθιστά αδύνατη την παρακολούθηση των σπουδών του στο ΙΕΚ Κορυδαλλού και στο τμήμα των Ηλεκτρολόγων Ηλεκτρονικών Μηχανικών στο ΠΑΔΑ με αποτέλεσμα να χάσει την εξεταστική του.
Η στήριξη στον αγώνα του Πικάση ήταν εμφανής από την πρώτη στιγμή, τόσο από τους φυλακισμένους της Α’ Πτέρυγας Κορυδαλλού, όσο και από αλληλέγγυο κόσμο εκτός φυλακών και την διευθύντρια του ΙΕΚ στο οποίο φοιτεί σε μια προσπάθεια ανάδειξης της σημασίας που έχει για τους φυλακισμένους να μπορούν να έχουν πρόσβαση στην δημόσια παιδεία.
Από την πρώτη στιγμή η στάση του κράτους απέναντι στον Πικάση ήταν άκρως εκδικητική, όπως είναι πάντα απέναντι σε αγωνιστές, σε ανθρώπους που δεν διστάζουν να βάλουν ανάχωμα ακόμα και την ζωή τους ώστε να έχουν πρόσβαση σε βασικά αγαθά. Μέχρι και σήμερα δεν εχουν εξεταστεί τα αιτήματα του Θ. Πικάση, ενώ το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη αλλά και τα συμβούλια του αδιαφορούν πλήρως για τον δίκαιο αγώνα του.
Ο αγώνας του Πικάση πέρα από αδιαμφισβήτητα δίκαιος, είναι -ή οφείλει να γίνει- συλλογικός. Στο πρόσωπό του, μπορούμε να δούμε ξεκάθαρα τα αποτελέσματα του εξουσιαστικού τρόπου οργάνωσης της σύγχρονης κοινωνίας. Μιας κοινωνίας στην οποία η ελεύθερη βούληση και η αξιοπρέπεια του κάθε ανθρώπου εξαντλείται στο βαθμό που δεν συγκρούεται με τα συμφέροντα της πολιτικής και οικονομικής κυριαρχίας. Ενός συστήματος, στο οποίο η ανθρώπινη ζωή έχει χάσει την αυταξία της και υποτιμάται διαρκώς, γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης, ενίοτε και εγκλεισμού εντός και εκτός των τειχών των φυλακών”.
