Βρισκόμαστε μια ώρα πριν από ένα κοσμοϊστορικό γεγονός που θα αλλάξει την πορεία της Θεσσαλονίκης. Στο δρόμο για την αντίστροφη μέτρηση, μια γνωστή ραδιοφωνική εκπομπή της Θεσσαλονίκης, μεταδίδεται εκτάκτως μια ώρα πριν τα μεσάνυχτα και φιλοξενεί την πιο ζωντανή και δημιουργική σκηνή της πόλης σήμερα, τη σκηνή της ραπ.
Ταυτόχρονα με ένα σύντομο ιστορικό flashback στην καθοδική πορεία της πόλης τα τελευταία 30 χρόνια, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με γεγονότα και στιγμές που εξηγούν επαρκώς το συλλογικό μας τραύμα.
Συνομιλώντας με τους εκπροσώπους της ραπ σκηνής ξετυλίγεται το σήμερα, εξηγώντας μέσα από τη δική τους ανάγκη έκφρασης και δημιουργίας τη δυστοπική συνθήκη μιας πόλης που είχε τα εχέγγυα να απογειωθεί…
Η polaroid μιας στιγμής μέσα από εξομολογήσεις, κουβέντα και παραδοχές. Με χιούμορ και σκληρές αλήθειες.
Στο ιστορικό συγκρότημα διατηρητέων κτιρίων του Ντεπώ, πρώην αμαξοστάσιο των τραμ της πόλης που ξηλώθηκαν, ένα αξιοζήλευτο αρχιτεκτονικό σύνολο του Πιέτρο Αριγκόνι, που ανοίγει για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες για το κοινό, για τι ανάγκες της παράστασης.
Ένα φυσικό σκηνικό που γίνεται ιδανικός τόπος αφήγησης του σήμερα της Θεσσαλονίκης.
Στην παράσταση συμμετέχουν (με αλφαβητική σειρά): 12ος Πίθηκος, Dof twogee, Vlospa, Sadam, Λεξ, Μικρός Κλέφτης, Χάρης Πεχλιβανίδης, Γιώργος Τούλας. Τα κείμενα των «καλεσμένων» είναι αποτέλεσμα συλλογικής δουλειάς με τους καλλιτέχνες.
Η παράσταση, που είναι συμπαραγωγή της parallaxi και των Δημητρίων, ανεβαίνει την Κυριακή 29 και τη Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου και έχει δημιουργηθεί ειδικά για τα 59α Δημήτρια.
Ο πρώτος της ρόλος είναι να μιλήσει ανοιχτά για την πορεία της πόλης τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες, όλα όσα βιώσαμε και μας έκαναν περήφανους αλλά και όλα εκείνα που οδήγησαν τη Θεσσαλονίκη σε μια περίοδο μεγάλης εγκατάλειψης και παρακμής που ευθύνεται για τη σημερινή της εικόνα, μια εικόνα απογοήτευσης και ματαίωσης που κατατρέχει τους κατοίκους της.
Ο δεύτερος ρόλος της παράστασης είναι να τιμήσει την πιο ζωντανή και πάλλουσα μουσική σκηνή της πόλης σήμερα. Τη σκηνή των ράπερ της που αποτελούν μια ζωογόνα δύναμη και φωνή της Θεσσαλονίκης και εκφράζουν με μαχητικό τρόπο τα συναισθήματα των κατοίκων της.
Ο τρίτος ρόλος της παράστασης είναι να συστήσει στο κοινό της πόλης για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες έναν εμβληματικό χώρο που παραμένει έρημος και σε παρακμή: το συγκρότημα κτιρίων του Πιέτρο Αριγκόνι, το Ντεπώ, το παλιό αμαξοστάσιο των τραμ στη Βασιλίσσης Όλγας. Έναν χώρο που ανοίγει πρώτη φορά για τις ανάγκες της παράστασης και θα πυροδοτήσει εκ μέρους μας ένα δημόσιο διάλογο για το μέλλον του, προς όφελος της πόλης..
Δημόσια κουβέντα
Μετά το πέρας της δεύτερης παράστασης, τη Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου, η parallaxi ανοίγει για πρώτη φορά μια δημόσια συζήτηση για το μέλλον του Ντεπώ.
Στο χώρο της σκηνής θα συνομιλήσουν με το διευθυντή της parallaxi δημοσιογράφο Χάρη Δημαρά η αρχαιολόγος και κάτοικος της περιοχής Τζένη Βελένη, η Μαρία Δούση, καθηγήτρια στην Πολυτεχνική σχολή του ΑΠΘ ειδική στον Αρχιτεκτονικό Σχεδιασμό, Αποκατάσταση και Επανάχρηση Ιστορικών Κτιρίων και Συνόλων και ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Στέλιος Αγγελούδης.
Πριν τη δεύτερη παράσταση στις 20:45 θα υπάρξει μικρή ξενάγηση στην ιστορία του Ντεπώ για τους θεατές.
