Σάββατο 6 Δεκεμβρίου 2008, λίγο πριν τις 9 το βράδυ, ανήμερα του Αγίου Νικολάου. Μια παρέα εφήβων κατεβαίνει στα Εξάρχεια για τη γιορτή του Νίκου της παρέας.
Ένα περιπολικό της ΕΛ.ΑΣ περνά από τη συμβολή των οδών Τρικούπη και Ναβαρίνου με επιβαίνοντες τους ειδικούς φρουρούς Επαμεινώνδα Κορκονέα και Βασίλη Σαραλιώτη.
Μία ντουζίνα νεαρών πετάει δύο πλαστικά μπουκάλια και ένα τασάκι στο περιπολικό. Οι ειδικοί φρουροί παρκάρουν το περιπολικό στην Τρικούπη και κατευθύνονται οργισμένα στο μέρος όπου βρίσκεται συγκεντρωμένη η ομάδα των νεαρών που εκσφενδόνισε τα αντικείμενα.
Στη Μεσολογγίου και Τζαβέλλα μαζεύονται κι άλλα άτομα και ανταλλάσσουν ύβρεις με τους δυο αστυνομικούς. Ο Σαραλιώτης ρίχνει χειροβομβίδα κρότου λάμψης για να διαλύσει το πλήθος και σχεδόν ταυτόχρονα ο συνάδελφός του πυροβολεί τρις. Δυο στον αέρα και μια στο ψαχνό.
Ένα 15χρονο αγόρι σωριάζεται στο έδαφος. Διακομίζεται στον Ευαγγελισμό όπου διαπιστώνεται ο θάνατός του. Στις τσέπες του, η ταυτότητα γράφει ημερομηνία γέννησης 25 Ιουνίου 1993 και όνομα Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος.
«Το αίμα κυλάει εκδίκηση ζητάει»
Αυτό που θ’ ακολουθήσει το ίδιο βράδυ στο κέντρο της Αθήνας και τα επόμενα μερόνυχτα σε όλη την Ελλάδα είναι πρωτόφαντο. Καταλήψεις σε σχολεία και πανεπιστήμια, μαζικές πορείες, συνθήματα που τρυπούν την κοινωνία μέχρι το μεδούλι της: «Στις τράπεζες λεφτά, στη νεολαία σφαίρες, ήρθε η ώρα για τις δικές μας μέρες».
Η κυβέρνηση Καραμανλή παραγγέλνει «αμυντική στάση» από την αστυνομία η οποία θα σκορπίσει αφειδώς λίτρα δακρυγόνων εκείνες τις μέρες.
Τα ΜΜΕ κάνουν φλύαρες αναλύσεις για τη συσσωρευμένη οργή της νεολαίας, για κουκουλοφόρους, για σπασμένες βιτρίνες, για το χριστουγεννιάτικο δέντρο στο Σύνταγμα που έγινε στάχτη.
«Εσείς μιλάτε για κέρδη και ζημιές, εμείς μιλάμε γι’ ανθρώπινες ζωές»
Οι εικόνες κάνουν τον γύρο του κόσμου. Στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες εκδηλώνεται μεγάλο κύμα συμπαράστασης στην εξεγερμένη ελληνική νεολαία.
Οι ισχυρισμοί περί εξοστρακισμού της σφαίρας (η βαλλιστική έδειξε ότι η κάννη του όπλου σημάδευε την καρδιά του), η προσπάθεια σπίλωσης του ονόματος του άτυχου παιδιού, η αμετανόητη στάση του δολοφόνου αστυνομικού, θα διατηρήσουν το κλίμα εύφλεκτο για όλες τις επόμενες μέρες εκείνου του μήνα.
Στην εξέγερση του Δεκέμβρη δεν έλειπαν και τα κακώς κείμενα. Πλιατσικολόγοι, καιροσκόποι, προβοκάτορες, ασφαλίτες, πολιτικά πρόσωπα καρπώθηκαν ό,τι πρόλαβαν από την έκρυθμη κατάσταση και επιχείρησαν να σπιλώσουν το χαρακτήρα της. Απέτυχαν παταγωδώς.