Διεθνής Ημέρα Κατά του Food Waste, που σημαίνει δε χαραμίζουμε πρώτες ύλες και δεν πετάμε φαγητό! Η συνειδητοποιημένη στάση ζωής έχει στόχο να σώσουμε -τί άλλο;- τον πλανήτη που τον μισό δεν μπορεί να τον θρέψει και να τον χορτάσει εξαιτίας καθημερινών ασυνείδητων πρακτικών του άλλου μισού πλανήτη!
13% της τροφής παγκοσμίως «χάνεται» αμέσως μετά τη συγκομιδή της προτού φτάσει στην αλυσίδα λιανικής πώλησης και άλλο ένα 17% καταστρέφεται στα εστιατόρια, τα super markets και τα νοικοκυριά.
Το 2019, ο Ο.Η.Ε. θέσπισε την ημέρα για να υπογραμμίσει τη σημασία της σοφής και έλλογης διαχείρισης των τροφίμων.
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
1793 Η λέξη «τένις» αναφέρεται για πρώτη φορά σε αγγλικό αθλητικό περιοδικό.
1829 Ιδρύεται η Μητροπολιτική Αστυνομία του Λονδίνου, γνωστή ως Scotland Yard.
1913 Ο Γερμανός εφευρέτης του κινητήρα εσωτερικής καύσης, Ρούντολφ Ντίζελ, εξαφανίζεται με μυστηριώδη τρόπο, ενώ έχει επιβιβαστεί σε πλοίο από τη Γάνδη του Βελγίου με προορισμό τη Μεγάλη Βρετανία. Ο θάνατός του θα επιβεβαιωθεί στις 18 Οκτωβρίου, μετά την ανεύρεση του πτώματός του.
1941 Αρχίζει η σφαγή του Μπάμπι Γιαρ. Περίπου 30.000 Εβραίοι της Σοβιετικής Ένωσης και άλλοι «ανεπιθύμητοι» εκτελούνται στο ομώνυμο φαράγγι του Κιέβου, με διαταγή του Χάινριχ Χίμλερ. Ο Ντμίτρι Σοστακόβιτς θα τους αφιερώσει το πρώτο μέρος της Συμφωνίας αρ. 13, γνωστής και ως Μπάμπι Γιαρ.
1943 Εκτελούνται ομαδικώς από Τσάμηδες οι 49 πρόκριτοι της Παραμυθιάς, αφού προηγουμένως διατάχθηκαν να σκάψουν μόνοι τους τον τάφο τους.
1954 Ιδρύεται ο CERN, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός για την Πυρηνική Έρευνα, από 12 ευρωπαϊκές χώρες και σήμερα αριθμεί 20 κράτη-μέλη. Η Ελλάδα είναι ιδρυτικό μέλος.
1961 Κυκλοφορεί το κόμικ «Μαφάλντα» από τον Αργεντινό καρτουνίστα Κίνο, τον Χοακίν Σαλβαδόρ Λαβάδο Τεχόν.
1974 Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής αναγγέλλει την ίδρυση του κόμματος της «Νέας Δημοκρατίας».
1978 Πεθαίνει ο πάπας Ιωάννης Παύλος Α’, έχοντας υπηρετήσει μόλις 33 ημέρες ως επίσκοπος Ρώμης. Αποτέλεσε τον πρώτο ποντίφικα που προήλθε από την εργατική τάξη.
1979 Οι Police ανεβαίνουν στο Νο1 των αγγλικών charts με το τραγούδι τους «Message In A Bottle».
1992 Η Ρωσία δηλώνει ότι δεν αναγνωρίζει άλλο κράτος από την Κυπριακή Δημοκρατία.
1995 Αποσύρεται από την ενεργό δράση ο μεγάλος Έλληνας καλαθοσφαιριστής Νίκος Γκάλης, σε ηλικία 38 ετών.
2003 Επτά Πακιστανοί μετανάστες βρίσκουν τραγικό θάνατο σε περιφραγμένο ναρκοπέδιο στη Λυκόφη του Έβρου.
2004 Στην Αθήνα, η τρομοκρατική οργάνωση «Επαναστατικός Αγώνας» επιχειρεί βομβιστική επίθεση με στόχο δύο λεωφορεία των ΜΑΤ.
2015 Μεγάλη νίκη πανηγυρίζει ο Ολυμπιακός στο Λονδίνο με 2-3 επί της Άρσεναλ, η οποία είναι η πρώτη των «ερυθρολεύκων» στην Αγγλία για το Champions League.
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
1903 Diana Vreeland, η θρυλική Αμερικανίδα διευθύντρια της Vogue και aργότερα του Costume Institute του Metropolitan Museum of Art της Νέας Υόρκης.
Γεννήθηκε στο Παρίσι, κόρη κοσμικής Αμερικανίδας και Βρετανού χρηματιστή. Έφυγαν με το ξέσπασμα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου στη Νέα Υόρκη και το 1924, παντρεύτηκε τον τραπεζίτη και διεθνή οικονομικό παράγοντα Thomas Reed, Μία εβδομάδα πριν το γάμο, αποκαλύπτεται η εξωσυζυγική σχέση της μητέρας της και η Νταϊανα δεν θα της ξαναμιλήσει ποτέ.
Επιστρέφουν στο Παρίσι και ανοίγει πολυτελή μπουτίκ με πελάτισσα μεταξύ άλλων την περιβόητη Wallis Simpson. Είχε γνωρίσει την Coco Chanel και έπαιρνε ρούχα της για το κατάστημά της. Θα ξαναφύγουν για τις ΗΠΑ και εκεί πλέον θα μείνουν για πάντα.
Η καριέρα της στα περιοδικά αρχίζει το 1936 από το Harper’s Bazaar. Γράφει μια στήλη που λέγεται «Why Don’t You?» με συμβουλές, υποδείξεις, εκκεντρικές ιδέεςψκαι προτάσεις. Έχει τόση επιτυχία, που το περιοδικό The New Yorker δημιουργεί παρόμοια στήλη-παρωδία!
Η Vreeland ανακαλύπτει την άγνωστη τότε Lauren Bacall και την κάνει εξώφυλλο. Στα πάρτυ που δίνει το πλούσιο κοσμικό ζεύγος παραβρίσκονται…όλοι. Θα δώσει στυλιστικές συμβουλές και στην Τζάκι όταν ο JFK έγινε Πρόεδρος των Η.Π.Α. αλλά και για την προεκλογική καμπάνια.
Το 1962, θα πάρει μεταγγραφή για την Vogue και θα παραμείνει εκεί έως το 1971. Η Vreeland πεθαίνει το 1989, στα 85 της, από καρδιακή προσβολή. Η προσωπικότητά της αντανακλάστηκε στις ταινίες «Infamous», «Factory Girl» και στο ντοκυμαντέρ «Diana Vreeland: The Eye Has to Travel» ενώ στην ταινία «Ocean’s 8» τα αρώματα Diana Vreeland πρωταγωνιστούν στην πρώτη σκηνή.
1547 Μιγκέλ ντε Θερβάντες, ο Ισπανός συγγραφέας του «Δον Κιχώτη»
1571 Καραβάτζιο, Ιταλός ζωγράφος που πέθανε στις 18 Ιουλίου 1610, ένας από τους σημαντικότερους ζωγράφους θρησκευτικών σκηνών και μάστορας του chiaroscuro. Περιέπεσε σε λήθη τους αιώνες που ακολούθησαν το θάνατό του, για να επανέλθει στον 20ο αιώνα.
1864 Μιγκέλ ντε Ουναμούνο, Ισπανός συγγραφέας και φιλόσοφος, καθηγητής Ελληνικών στο Πανεπιστήμιο της Σαλαμάνκα.
1901 Ενρίκο Φέρμι, Ιταλός φυσικός που βραβεύτηκε το 1938 με Νόμπελ Φυσικής για τη θεωρία της ραδιενέργειας. Το 1942 κατασκεύασε τον πρώτο ατομικό αντιδραστήρα, στο Σικάγο των Η.Π.Α., με την οποία πέτυχε την πρώτη τεχνητή αλυσιδωτή πυρηνική αντίδραση. Συμμετείχε και στην κατασκευή της ατομικής βόμβας.
1912 Μικελάντζελο Αντονιόνι, Ιταλός σκηνοθέτης, έφυγε από τη ζωή 30 Ιουλίου 2007. Συνεργάστηκε με τον Ροσελίνι και τον Φελίνι. Τιμήθηκε με Χρυσή Άρκτο στο Φεστιβάλ Βερολίνου για την ταινία «Η Νύχτα» με τους Ζαν Μορό και Μαρτσέλλο Μαστρογιάννι ενώ το «Blowup» το 1966 κέρδισε Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών.
Άλλες ταινίες του, είναι «Ζαμπρίσκυ Πόιντ», «Επάγγελμα Ρεπόρτερ»,
«Η ταυτότητα μιας γυναίκας».
1913 Τρέβορ Χάουαρντ, Άγγλος ηθοποιός
1918 Άννα Καλουτά, Ελληνίδα performer και ηθοποιός
1936 Σίλβιο Μπερλουσκόνι, Ιταλός πολιτικός
1943 Λεχ Βαλέσα, Πολωνός πολιτικός
1949 Γιώργος Νταλάρας, Έλληνας τραγουδιστής
1952 Ρος Ντέϊλι, Ιρλανδός μουσικός
1957 Σωκράτης Μάλαμας, Έλληνας τραγουδοποιός
1960 Ιεροκλής Μιχαηλίδης, Έλληνας ηθοποιός
1973 Φοίβος Δεληβοριάς, Έλληνας τραγουδοποιός
1976 Αντρέι Σεβτσένκο, Ουκρανός ποδοσφαιριστής
1988 Κέβιν Ντουράντ, Αμερικανός καλαθοσφαιριστής
1989 Μιχάλης Παυλής, Έλληνας ποδοσφαιριστής
ΘΑΝΑΤΟΙ
1530 Αντρέα ντελ Σάρτο, Ιταλός ζωγράφος
1902 Εμίλ Ζολά, Γάλλος συγγραφέας
1929 Γιάννης Ψυχάρης, Έλληνας γλωσσολόγος και λογοτέχνης, καθηγητής της ελληνικής γλώσσας στο Παρίσι, γνωστός για τον ρόλο του στο κίνημα του δημοτικισμού και τον αγώνα του για την καθιέρωση της δημοτικής σε επίσημη γλώσσα του ελληνικού κράτους.
Γεννήθηκε στην Οδησσό της Ρωσίας στις 15 Μαΐου του 1854. Σε ηλικία 15 ετών έφυγε για τη Μασσαλία, όπου και έμεινε κοντά στον θείο του. Σπούδασε φιλοσοφία, φιλολογία και γλωσσολογία, Αρχαία Λατινική και Γαλλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης και στη Γερμανία γερμανική φιλολογία, καθώς και μεσαιωνική και νεοελληνική φιλολογία στο πανεπιστήμιο της Βόννης.
Το 1884 έγινε υφηγητής της Μεσαιωνικής και Νεοελληνικής Φιλολογίας στην Πρακτική Σχολή Ανωτέρων Σπουδών του Παρισιού. Το 1886 περιόδευσε στην Ελλάδα και την Ανατολή. Επανερχόμενος στο Παρίσι έγινε καθηγητής της έδρας της νεοελληνικής γλώσσας στη Σχολή Ανώτερων Σπουδών. Το 1904 έγινε διευθυντής της Σχολής Ανατολικών Γλωσσών όπου και δίδασκε μέχρι τον θάνατό του. Το 1925 πραγματοποίησε διαλέξεις για την Ελληνική Γλώσσα στην Αθήνα, στην Κρήτη, στη Μυτιλήνη κ.α. Είχε από το πατριαρχείο τον τίτλο του Μεγάλου Χαρτοφύλακος, ενώ διετέλεσε και Πρόξενος της Τουρκίας στο Παλέρμο της Ιταλίας.
Πέθανε το 1929 ύστερα από μακροχρόνιο ασθένεια. Τιμήθηκε με τη γαλλική Légion d’honneur για την προσφορά του στα γράμματα.
1981 Μπιλ Σάνκλι, Σκωτσέζος ποδοσφαιριστής και προπονητής
1995 Αλέξης Μπίστικας, Έλληνας σκηνοθέτης
1997 Ρόι Λίχτενσταϊν, Αμερικανός ζωγράφος
2007 Μπάμπης Τσετίνης, Έλληνας τραγουδιστής
2009 Σπεράντζα Βρανά, Ελληνίδα ηθοποιός, είχε γεννηθεί στις 6 Φεβρουαρίου 1928 στο Μεσολόγγι ως Ελπίδα Χωματιανού. Υπήρξε μία από τις εμβληματικές θεατρίνες της χρυσής εποχής της επιθεώρησης στις δεκαετίες του 50 και του 60. Ορφάνεψε μικρή και σε ηλικία 15 ετών άρχισε τη θεατρική της καριέρα από τους θιάσους των λεγόμενων «μπουλουκιών», όπου εκπαιδεύτηκε σε όλα τα θεατρικά είδη: πρόζα, μουσική, κωμωδία, οπερέτα.
Την πρώτη της επαγγελματική εμφάνιση πραγματοποίησε το 1948 στο θέατρο «Μετροπόλιταν» της Αθήνας στην επιθεώρηση των Αλέκου Σακελλάριου και Χρήστου Γιαννακόπουλου «Άνθρωποι, Άνθρωποι». Τότε πρωτοτραγούδησε το «Τραμ το τελευταίο», τραγούδι που αποτελεί το σήμα κατατεθέν της.
Ο επιθεωρησιακός τύπος της «σέξι μάγκισσας» ήταν το μεγάλο της σουξέ. Με το ανεπανάληπτο μπρίο της ερμήνευσε μερικά από τα πιο γνωστά επιθεωρησιακά τραγούδια «Μάμπο το μπραζιλέρο», «Δώσε», «Η Βαλίτσα». Συνεργάστηκε με όλα τα μεγάλα ονόματα της εποχής, ενώ υπήρξε και η ίδια θιασάρχις. Το 1985 πήρε τη μεγάλη απόφαση να εγκαταλείψει οριστικά το θεατρικό σανίδι και τη μεγάλη της αγάπη, την επιθεώρηση.
Στον κινηματογράφο πρωτοεμφανίστηκε στην κωμωδία του Νίκου Τσιφόρου «Έλα στο θείο…», παραγωγής «Φίνος Φιλμ», δίπλα στο Νίκο Σταυρίδη. Έπαιξε σε δεκάδες ταινίες, με πιο γνωστή τη συμμετοχή της στη σπονδυλωτή κομεντί του Γιώργου Τζαβέλλα «Κάλπικη Λίρα». Η τελευταία της εμφάνιση στη μεγάλη οθόνη ήταν 1999, στην κωμωδία «Safe Sex» των Μιχάλη Ρέππα και Θανάση Παπαθανασίου.
Το 1981 αποκάλυψε το συγγραφικό της ταλέντο, υπογράφοντας το «Τολμώ», ένα βιβλίο για τα πρώτα χρόνια της ζωής της, με λόγο απλό, αληθινό και χειμαρρώδη. Ακολούθησαν και άλλα βιβλία: «Τα μπουλούκια, το θέατρο και εγώ» (1982), «Τίμιο μπορντέλο» (1983), «Επιθεώρηση καψούρα μου» (1985), «Πώς πάχυνα κάνοντας δίαιτα» (1996), «Ποιος θα μου πει την αλήθεια;» (1997), «Απορίες» (1999), «Ο Οργασμός του Μπράβο» (2001), «Η γοητεία της πόρνης» (2003), «Τρούμπα» (2003), «Πιπεράτα αυθεντικά», «Ελα καλέ, Τώραααα» (2005) και «Ο επιβήτορας» (2007).
Στην προσωπική της ζωή, είχε παντρευτεί δύο φορές, την πρώτη σε ηλικία 16 ετών έναν έλληνα ναυτικό από την Αίγυπτο και τη δεύτερη το 1966 τον τραγουδιστή Παύλο Πατάκα, με τον οποίο έζησε μαζί τέσσερις δεκαετίες. Ανάμεσα στους μεγάλους της έρωτες ήταν κι αυτός με τον Κώστα Βουτσά, που κράτησε πάνω από πέντε χρόνια.
Από το 2000 αντιμετώπιζε διάφορα προβλήματα υγείας εξαιτίας ενός τροχαίου ατυχήματος που την καθήλωσε σε αναπηρικό καροτσάκι.
2010 Τόνι Κέρτις, Αμερικανός ηθοποιός
