Διεθνής Ημέρα Ναυτιλίας, της ραχοκοκαλιάς του παγκόσμιου εμπορίου. Κινητή «εορτή», τιμάται την τελευταία Πέμπτη κάθε Σεπτεμβρίου.
Το 80% της μεταφοράς αγαθών παγκοσμίως γίνεται με πλοία. Ο ΟΗΕ όρισε το 1978 την ημέρα. Σήμερα, το ζητούμενο και της ναυτιλίας είναι η βιωσιμότητα και οι πράσινες πλεύσεις!
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
1787 Το αμερικανικό Σύνταγμα ψηφίζεται από το Κογκρέσο και στέλνεται για έγκριση στα νομοθετικά σώματα των Πολιτειών.
1858 Ο κομήτης του Ντονάτι γίνεται ο πρώτος που απαθανατίζεται φωτογραφικά.
1864 Ιδρύεται στο Λονδίνο η Διεθνής Ένωση Εργατών, που αποτέλεσε την Πρώτη Διεθνή.
1893 Στην Πορτογαλία, ιδρύεται η ποδοσφαιρική ομάδα της Πόρτο με την ονομασία «Football Club do Porto-Sociedade Sportiva».
1916 Εθνικός διχασμός. Η Ελλάδα βρίσκεται με δύο αντίπαλες κυβερνήσεις, η μία στη Θεσσαλονίκη υπό τον Ελευθέριο Βενιζέλο και η άλλη στην Αθήνα υπό την επιρροή του βασιλιά Κωνσταντίνου. Αιτία, η διχογνωμία για το αν η χώρα πρέπει να συνταχθεί με τις δυνάμεις της Αντάντ στον Α’ Παγκόσμιου Πολέμου.
1939 Αρχίζει να λειτουργεί η ελληνική υπηρεσία στο ραδιόφωνο του BBC.
1946 Αποθεωτική υποδοχή στον Βασιλέα Γεώργιο Β΄στην Αθήνα, που επανέρχεται στο θρόνο του, μετά το Δημοψήφισμα της 1ης Σεπτεμβρίου 1946, όπου επικράτησαν οι οπαδοί της βασιλείας με 69% υπέρ της επανόδου του Γεωργίου Β’.
1964 Η πρώτη απόπειρα εορτασμού της επετείου της ίδρυσης του ΕΑΜ, παρεμποδίζεται από τον πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου, που την χαρακτηρίζει «πρόκληση προς το έθνος».
1973 Την παραίτησή του από τη χουντική κυβέρνηση Μαρκεζίνη υποβάλλει ο Νικόλαος Μακαρέζος, εκ των πρωτεργατών του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου. Ακολουθούν και άλλοι στρατιωτικοί υπουργοί.
2000 Ο Κώστας Κεντέρης γράφει ιστορία, καθώς κερδίζει το χρυσό μετάλλιο στον τελικό των 200 μέτρων στους Ολυμπιακούς του Σίδνεϊ. Ο «φτερωτός Έλληνας» τρέχει σε 20.09. Είναι ο μόνος λευκός από τους 8 των τελικών και αυτό είναι το πρώτο χρυσό μετάλλιο για άνδρα αθλητή στίβου από το 1912 όταν ο Κωνσταντίνος Τσικλητήρας είχε κερδίσει το μήκος άνευ φοράς.
2003 Στο φυσικό τους χώρο τα ευρήματα της Βεργίνας, που ήρθαν στο φως το 1977 από τον Μανόλη Ανδρόνικο. Εγκαινιάζεται από τον Υπουργό Πολιτισμού Ευάγγελο Βενιζέλο, η έκθεση της Βεργίνας, τα οποία μέχρι πρότινος φυλάσσονταν στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης.
2004 Ολοκληρώνονται στην Αθήνα οι 12οι Παραολυμπιακοί Αγώνες. Η ελληνική ομάδα του ποδοσφαίρου 5Χ5 τυφλών υπέκυψε στην ανωτερότητα των Iσπανών, που επεβλήθησαν 2-0 στον μικρό τελικό. Την 34η θέση κατέλαβε η Ελλάδα στους αγώνες αυτούς, με 3 χρυσά, 13 αργυρά και 4 χάλκινα μετάλλια.
2006 Στην Αυστρία για πρώτη φορά ψηφίζουν 16χρονοι σε βουλευτικές εκλογές.
2008 Ατύχημα στο γκραν πρι της Σιγκαπούρης. Αργότερα θα αποκαλυφθεί ότι ήταν προσχεδιασμένο, το λεγόμενο σκάνδαλο Crushgate.
2013 Συλλαμβάνονται τα ηγετικά στελέχη της «Χρυσής Αυγής» Μιχαλολιάκος, Κασιδιάρης, Λαγός, για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης και οπλοκατοχή.
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
551 π.Χ. Κομφούκιος ή Κονγκ Φούτζι ή Κουνγκ-φου-τζου, Κινέζος διανοητής, οι διδασκαλίες και η φιλοσοφία του οποίου επηρέασαν βαθιά τη ζωή και τη σκέψη της Ανατολικής Ασίας.
Υπήρξε ιδρυτής της Σχολής Ρου της κινεζικής σκέψης. Οι διδασκαλίες του διατηρήθηκαν στα Ανάλεκτα, έθεσαν τα θεμέλια πολλών μεταγενέστερων κινέζικων απόψεων για την εκπαίδευση και την συμπεριφορά του ιδανικού άνδρα, πώς ένα τέτοιο άτομο θα πρέπει να ζει τη ζωή του και να αλληλεπιδρά με τους άλλους, και τα σχήματα της κοινωνίας και της διακυβέρνησης στα οποία θα πρέπει να συμμετέχει.
Οι πηγές για τη ζωή του Κομφούκιου είναι μεταγενέστερες και σε πολλές περιπτώσεις η φαντασία υποκαθιστά την πραγματικότητα. Σε μικρή ηλικία, περίπου 3 ετών, ο Κομφούκιος έχασε τον πατέρα του και ορφανός αντιμετώπισε το φάσμα της ένδειας. Δεν είναι γνωστό πού έλαβε την εκπαίδευσή του. Στα δεκαεννέα του χρόνια ήταν ήδη παντρεμένος και απέκτησε ένα γιο και δύο κόρες. Εργάστηκε ως επιμελητής αποθηκών, και ως επιθεωρητής κήπων και βοσκών. Στα 22 του ξεκίνησε να διδάσκει παιδιά αριστοκρατικών οικογενειών ως οικοδιδάσκαλος. Σταδιακά φέρεται να δημιουργείται γύρω του μια ομάδα ακολούθων.
Στα 50 του, αναγνωρίστηκαν οι ικανότητες του και διορίστηκε Υπουργός Δημόσιων Έργων και μετά Υπουργός Δικαιοσύνης, όμως προσέβαλε κάποια υψηλά ιστάμενα πρόσωπα και οδηγήθηκε στην εξορία.
1841 Ζορζ Κλεμανσό, Γάλλος πολιτικός
1893 Γιάννης Σκαρίμπας, Έλληνας συγγραφέας
1923 Ζάχος Χατζηφωτίου, Έλληνας δημοσιογράφος και συγγραφέας
1924 Μαρτσέλλο Μαστρογιάννι, Ιταλός ηθοποιός
1934 Μπριζίτ Μπαρντό, Γαλλίδα ηθοποιός και τραγουδίστρια, ακτιβίστρια υπέρ των δικαιωμάτων των ζώων, ιδρυτής και πρόεδρος του Ιδρύματος Μπριζίτ Μπαρντό.
Μύθος και σύμβολο του σεξ των δεκαετιών 1950 και 1960, ήταν αστέρι παγκόσμιας αναγνωρισιμότητας, ιέρεια και μούσα των μεγαλύτερων καλλιτεχνών της εποχής. Έμβλημα της γυναικείας χειραφέτησης και της σεξουαλικής απελευθέρωσης, με 48 ταινίες στο ενεργητικό της και περισσότερα από 80 τραγούδια στα 21 χρόνια της καριέρας της, η «Μπεμπέ»), είναι μια από τις γνωστότερες Γαλλίδες καλλιτέχνιδες παγκοσμίως.
Γεννήθηκε στο Παρίσι, σε ένα αστικό περιβάλλον, με πατέρα βιομήχανο, και από μικρή, έδειξε κλίση στο μπαλέτο. Το 1949, μπαίνει στο Ωδείο του Παρισιού από όπου παίρνει την πρώτη της τιμητική διάκριση. Ο πατέρας της, είχε πάθος με τον κινηματογράφο. Χάρη σε αυτόν, υπάρχουν πολλά φιλμ με την Μπαρντό σε παιδική ηλικία, πράγμα σπάνιο για την εποχή εκείνη. Η μητέρα της, που την αποκαλούσαν Τοτί, αγαπούσε ιδιαίτερα τη μόδα και το χορό. Έτσι, η οικογένεια, μέλος της υψηλής κοινωνίας είχε πολλές επαφές με διευθυντές του Τύπου, του θεάτρου, του κινηματογράφου, αλλά και ανθρώπους της μόδας.
Το 1949, σε ηλικία 15 ετών, προσελήφθη από τη διευθύντρια του περιοδικού ELLE Ελέν Λαζαρέφ, στενή φίλη της μητέρας της. Πολύ σύντομα, η Μπριζίτ ποζάρει στο εξώφυλλο! Το είδε ο σκηνοθέτης Μαρκ Αλεγκρέ και της πρότεινε ένα ρόλο στην επόμενη ταινία του. Η ταινία δε γυρίστηκε, αλλά γνώρισε τον βοηθό σκηνοθέτη, τον Ροζέ Βαντίμ. Εκείνη μόλις 15, εκείνος περίπου 22, οι γονείς της έξαλλοι αντιδρούν στη σχέση. Τελικά, στα 18 της, παντρεύεται τον Βαντίμ. στις 21 Δεκεμβρίου 1952.
Το 1953, γνωρίζει την ιμπρεσάριο της, την Όλγα Χόρστιγκ. Πηγαίνει στο Φεστιβάλ των Καννών, ποζάρει και τα φλας των φωτογράφων παίρνουν φωτιά. Ο ηθοποιός Κερκ Ντάγκλας της προτείνει να πάει στο Χόλυγουντ. Θα παίξει σε κάποιες ταινίες με μέτρια επιτυχία ώσπου το 1956, έρχεται η ταινία του Ροζέ Βαντίμ «Και ο Θεός… έπλασε τη γυναίκα» και την κάνει διεθνή σταρ! Αυτή η ταινία ήταν το αποχαιρετιστήριο δώρο του Βαντίμ. Χώρισαν λίγους μήνες μετά και στη ζωή της μπαίνει ο Ζαν Λουί Τρεντινιάν.
Γίνεται είδωλο για τις γυναίκες που όλες θέλουν να της μοιάσουν και υιοθετούν το ντύσιμο, το μακιγιάζ, τα μαλλιά της. Αγοράζει την Μαντράγκ, στο Σεν Τροπέ το 1958, συγκεντρώνει εκεί καλλιτέχνες και συγγραφείς και οργανώνει τρελά πάρτυ. Τώρα, έχει δεσμό με τον μουσικό Σασά Ντιστέλ.
Η Μπαρντό γυρίζει μια σειρά ταινιών με τους διασημότερους Γάλλους ηθοποιούς της εποχής. Παντρεύεται τον Ζακ Σαριέ και στις 11 Ιανουαρίου 1960, έφερε στον κόσμο ένα αγοράκι, τον Νικολά. Μάλιστα γέννησε στο σπίτι της καθώς ήταν μπλοκαρισμένη η είσοδος από δημοσιογράφους. Η πίεση και η φήμη, έχει αντίτιμο… Θα κάνει απόπειρα αυτοκτονίας την ημέρα των γενεθλίων της, στις 28 Σεπτεμβρίου 1960. Έπεσε σε κώμα, επέζησε από θαύμα.
Το 1962, ξεκινά την πρώτη της μάχη υπέρ των δικαιωμάτων των ζώων, θέτοντας τον εαυτό της στη μάχη κατά του επώδυνου πιστολιού που χρησιμοποιούταν για τη θανάτωση των ζώων στα σφαγεία. Βλέποντας τις συνθήκες θανάτου των ζώων, αποφάσισε να γίνει χορτοφάγος.
Το 1963, στα 27 της χρόνια, γυρίζει το κινηματογραφικό αριστούργημα, «Η Περιφρόνηση», του Ζαν Λυκ Γκοντάρ, με τον Μισέλ Πικολί και τον Τζακ Πάλανς στο Κάπρι. Την επόμενη χρονιά, η ηθοποιός πήγε για διακοπές σε ένα χωριό της Βραζιλίας, με τον τότε συντρόφό της, Μπομπ Ζαγκουρί. Το χωριό γνωρίζει την ίδια δημοφιλία με το Σεν Τροπέ, και ποι ντόπιοι της στήνουν άγαλμα!
Το 1966 ο Γερμανός πολυεκατομμυριούχος Γκύντερ Ζαξ της στέλνει μια πραγματική βροχή από ροδοπέταλα για να της εξομολογηθεί τον έρωτά του και να τη ζητήσει σε γάμο. Πράγματι ενώθηκαν με τα δεσμά του γάμου στη 1 το πρωί της 14ης Ιουλίου στο Λας Βέγκας, μακριά από τους παπαράτσι. Την επομένη έφυγαν για μήνα του μέλιτος στην Ταϊτή. Ο γάμος κράτησε δύο χρόνια.
Θα εμφανιστεί για τελευταία φορά ως ηθοποιός στο Φεστιβάλ των Καννών του 1967. Στο μεταξύ, έχει ερωτευτεί τον Σερζ Γκενσμπούρ. Γίνεται μούσα του και εκείνος γράφει τραγούδια γι΄αυτήν. Το 1968, ο Σαρλ ντε Γκωλ δηλώνει πως η Μπριζίτ Μπαρντό φέρνει στη χώρα τόσο συνάλλαγμα, όσο και η αυτοκινητοβιομηχανία Renault.
Η Μπεμπέ ποζάρει για την προτομή της Μαριάν, το σύμβολο της γαλλικής Δημοκρατίας. Την προτομή φιλοτέχνησε ο γλύπτης Αζλάν.
Το 1973, έχοντας ολοκληρώσει τα γυρίσματα για την τελευταία της ταινία, μετά από 50 ταινίες και 80 τραγούδια, μην αντέχοντας πλέον την υπερέκθεσή της στα μίντια και το ίδιο το σινεμά, αποσύρθηκε οριστικά από τα καλλιτεχνικά δρώμενα.
Το 1977, η Μπαρντό ξεκινά μια μεγάλη καμπάνια αναχωρώντας για τους πολικούς πάγους του Καναδά, στο Μπλακ-Σαμπλόν, ώστε να καταγγείλει τη θανάτωση μωρών φώκιας για τη γούνα τους. Το ταξίδι της προβάλλεται από τον Τύπο και καταφέρνει να ψηφιστεί η απαγόρευση του εμπορίου προϊόντων με δέρμα φώκιας, με της υποστήριξη του τότε Γάλλου προέδρου, Βαλερί Ζισκάρ Ντ’ Εστέν.
Το 1985, χρίζεται Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής από τον Πρόεδρο Φρανσουά Μιτεράν. Στις 16 Αυγούστου 1992, η Μπαρντό παντρεύτηκε για τέταρτη φορά, στη Νορβηγία, τον Μπερνάρ ντ’ Ορμάλ, ένα βιομήχανο, με τον οποίο ζει στον Σεν Τροπέ.
Το 1993 απονέμεται για πρώτη φορά στο Χόλιγουντ το Διεθνές Βραβείο Μπριζίτ Μπαρντό, το οποίο τιμά κάθε χρόνο το καλύτερο ρεπορτάζ που σχετίζεται με ζώα.
Το 1996, κυκλοφορεί ο πρώτος τόμος των απομνημονευμάτων της με τίτλο Initiales BB. Ο δεύτερος τόμος, Le Carré de Pluton, κυκλοφορεί το 1999, αφηγούμενο τη ζωή της από το 1973 και μετά, αφού σταμάτησε τις ταινίες, μέχρι το 1996, περίοδο κατά την οποία αγωνίστηκε για τα ζώα.
Στις 11 Φεβρουαρίου 2000, η είδηση του θανάτου του Ροζέ Βαντίμ την συγκλονίζει. Παρευρίσκεται στην κηδεία μαζί με τις 4 συζύγους του: Κατρίν Ντενέβ, Τζέιν Φόντα, Ανέτ Στρόιμπεργκ και Κάθριν Σνάιντερ, αλλά και της Μαρί Κριστίν Μπαρώ, της τελευταίας του συντρόφου.
To 2001, η οργάνωση PETA, απονέμει στη Μπαρντό το «Ανθρωπιστικό Βραβείο PETA», σαν αναγνώριση των αγώνων της υπέρ των δικαιωμάτων των ζώων.
Το 2002, στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου, η Μπαρντό διαμαρτύρεται για την κατανάλωση κρέατος σκυλιών και γατιών στη Νότια Κορέα.
Το 2003, δημιουργεί ένα νέο σκάνδαλο, με το βιβλίο «Un cri dans le silence», όπου εκφράζει ακροδεξιές απόψεις, καταδικάζει τα Gay Pride, καθώς επίσης τη μουσουλμανική εορτή Αϊντ ελ-Κεμπίρ και τους παράνομους μετανάστες. Τον Ιούνιο του 2004 καταδικάζεται για την προώθηση ρατσιστικών αντιλήψεων.
Το 2006, συνεχίζει τη σταυροφορία της ενάντια στο κυνήγι της φώκιας, αναχωρώντας και πάλι για τον Καναδά μετά από 30 χρόνια, παρά το γεγονός ότι ο αριστερός της γοφός έχει προσβληθεί από αρθριτικά και είναι αναγκασμένη να μετακινείται με πατερίτσες. Στο πλευρό της, βρίσκονται ο Πωλ ΜακΚάρτνεϊ και η Πάμελα Άντερσον.
Το 2008, δικαστήριο στο Παρίσι καταδικάζει την ηθοποιό σε δύο μήνες φυλάκιση με αναστολή και 15.000 ευρώ πρόστιμο με την κατηγορία ότι προέβη σε δηλώσεις που υποκινούν το ρατσιστικό μίσος, εξαιτίας ενός γράμματος που είχε στείλει στο Νικολά Σαρκοζί όταν εκείνος διένυε τη θητεία του ως Υπουργός Εσωτερικών, στο οποίο και καταδίκαζε μια μουσουλμανική τελετή στην οποία σφάζονται ζώα. Η δίκη έληξε με την δικαστική αρχή να δηλώνει πως βαρέθηκε να καταδικάζει τη Μπαρντό για το ίδιο ζήτημα ξανά και ξανά.
1945 Μανώλης Ρασούλης, Έλληνας τραγουδοποιός και δημοσιογράφος
1952 Ευθύμης Κιουμουρτζόγλου, Έλληνας προπονητής καλαθοσφαίρισης
1968 Ναόμι Γουότς, Αγγλίδα ηθοποιός
1968 Μίκα Χάκινεν, Φινλανδός οδηγός αγώνων
1982 Αλεξάντερ Ανιουκόφ, Ρώσος ποδοσφαιριστής
1984 Ματιέ Βαλμπουενά, Γάλλος ποδοσφαιριστής
ΘΑΝΑΤΟΙ
48 π.Χ. Πομπήιος, Ρωμαίος στρατηγός και πολιτικός. Εντυπωσιασμένος από τις νίκες του κατά τους εμφυλίους πολέμους, ο Σύλλας τον επονόμασε Magnus και διατέλεσε τρεις φορές ύπατος. Στα μέσα της δεκαετίας του 60 π.Χ. ο Πομπήιος σχημάτισε με τον Μάρκο Λικίνιο Κράσσο και τον Ιούλιο Καίσαρα την Πρώτη Τριανδρία, μιαν ανεπίσημη πολιτικοστρατιωτική συμμαχία, και ο Πομπήιος παντρεύτηκε την κόρη του Καίσαρα, Ιουλία. Δολοφονήθηκε στην Αίγυπτο κατ’ εντολήν του Πτολεμαίου ΙΓ΄.
1891 Χέρμαν Μέλβιλ, Αμερικανός συγγραφέας γνωστός για το κλασικό του πλέον έργο, «Μόμπι Ντικ» που το εμπνεύστηκε καθώς πέρασε και πολλά χρόνια της ζωής του σε φαλαινοθηρικα
Γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη την 1η Αυγούστου 1819, σε πλούσια οικογένεια, ο πατέρας του ωστόσο αποτύγχανε στις επιχειρήσεις του συνεχώς και τους συντηρούσαν οι ευκατάστατοι συγγενείς τους. Έφηβος ακόμη, μετά τον θάνατο του πατέρα του, μπάρκαρε σ’ ένα εμπορικό καράβι, καμαρότος και αργότερα σε φαλαινοθηρικό. Ενάμιση χρόνο μετά, πήδηξε από το καράβι του ενώ ήταν αγκυροβολημένο στις νήσους Μαρκέζας του Νότιου Ειρηνικού Ωκεανού. Έζησε μαζί με τους ιθαγενείς που ήταν καννίβαλοι! Δεν είναι ξεκάθαρο αν ήταν φιλοξενούμενός τους ή αιχμάλωτός τους. Πάντως μία μέρα έφυγε από τα νησιά με μία αυστραλέζικη σκούνα.
Στη συνέχεια έγινε αρχηγός μίας ανταρσίας και αργότερα αλήτευε έναν χρόνο στην Ταϊτή. Το 1843, πήγε στη Χαβάη, όπου έπιασε δουλειά σ’ ένα γραφείο και σ’ ένα βιβλιοπωλείο. Σύντομα όμως έφτασε στη Χονολουλού το παλιό του πλοίο. Φοβούμενος μήπως τον ξαναπάρουν στο φαλαινοθηρικό, έσπευσε να μπει σε αμερικάνικο πολεμικό πλοίο ως ναύτης. Τότε άρχισε να ασχολείται σοβαρά με το γράψιμο. Μετά την έκδοση των βιβλίων του «Τepee» και «Omoo» έγινε διάσημος ως ο άνθρωπος που γλύτωσε από τους ανθρωποφάγους. Τα επόμενα έργα του ήταν τα «Μαρντί», «Κόκκινη Φλόγα» και «Το λευκό σακάκι».
Το 1847, παντρεύτηκε την κόρη του προέδρου του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Μασαχουσέτης και φίλου του πατέρα του από το κολλέγιο. Απέκτησαν μαζί 4 παιδιά. Το 1851 εκδίδει τον «Μόμπι Ντικ». Το 1866 αναγκάστηκε να γίνει τελωνειακός στη Νέα Υόρκη για να ζήσει. Έμεινε σ’ αυτή τη θέση 19 χρόνια.
Πέθανε στη Νέα Υόρκη από καρδιακή προσβολή, ξεχασμένος. Τη δεκαετία του ’20, ανανεώθηκε το ενδιαφέρον το κοινού για τα έργα του και σήμερα αναγνωρίζεται ως ένας από τους πιο διάσημους Αμερικανούς συγγραφείς και ο «Μόμπι Ντικ» θεωρείται ένα από τα καλύτερα έργα του κόσμου.
1895 Λουί Παστέρ, Γάλλος χημικός, ο πατέρας της Μικροβιολογίας.
Τα πειράματά του επιβεβαίωσαν τη θεωρία ότι πολλές ασθένειες προκαλούνται από μικρόβια, ενώ ο ίδιος δημιούργησε το πρώτο εμβόλιο για τη λύσσα. Είναι επίσης γνωστός από τον τρόπο που εφεύρε για να αποτρέπεται το ξίνισμα του γάλακτος και του κρασιού, καθώς αυτή η διαδικασία πήρε το όνομά του και ονομάστηκε παστερίωση.
1966 Αντρέ Μπρετόν, Γάλλος ποιητής
1970 Γκαμάλ Άμπντελ Νάσερ, Αιγύπτιος πολιτικός
1988 Έλλη Αλεξίου, Ελληνίδα συγγραφέας
1989 Φερδινάντο Μάρκος, είχε γεννηθεί 11 Σεπτεμβρίου 1917 και ήταν πρόεδρος και δικτάτορας των Φιλιππίνων, από τις 30 Δεκεμβρίου 1965 μέχρι τις 25 Φεβρουαρίου 1986.
Ήταν σύζυγος της Ιμέλντα Μάρκος με τα 4 χιλιάδες ζευγάρια παπούτσια. Εκδιώχθηκε από την εξουσία μετά από επανάσταση, το 1986. Κατέφυγε στη Χαβάη των ΗΠΑ όπου και πέθανε το 1989.
1990 Νίκος Καρούζος, Έλληνας ποιητής
1991 Μάιλς Ντέιβις, Αμερικανός μουσικός
2000 Πιερ Ελιό Τριντό, Καναδός πολιτικός
2003 Ελία Καζάν, Έλληνας σκηνοθέτης
2006 Ελευθέριος Μουζάκης, Έλληνας επιχειρηματίας, γνωστός ως ο «πατέρας της κλωστοϋφαντουργίας» και ο εντιμότερος Έλληνας ορολογούμενος!
Ξεκίνησε το 1933, ως υπάλληλος μιας εταιρίας με κλωστές.Το 1944 ίδρυσε μία μικρή επιχείρηση, την «Κλωσταί Πεταλούδας-Μουζάκης», ενώ το 1952 ανέλαβε την αποκλειστική εισαγωγή των προϊόντων DMC από τη Γαλλία.
Το 1957 εξαγόρσε δύο ανταγωνιστές του και απέκτησε το μεγαλύτερο μερίδιο της ελληνικής αγοράς σε κλωστές ραφής και κεντήματος.
Το 1991 η εταιρεία του εισήχθη στο Χρηματιστήριο και το 1998 υπέγραψε συμβόλαιο με την Madeira Γερμανίας για την αποκλειστική εισαγωγή και διάθεση των προϊόντων της στην Ελλάδα.
2016 Σιμόν Πέρες, Ισραηλινός πολιτικός
