Παγκόσμια Ημέρα Εθελοντικού Καθαρισμού των Ακτών! H Ελληνική Ένωση Προστασίας Θαλάσσιου Περιβάλλοντος- HELMEPA συντονίζει κάθε χρόνο στην Ελλάδα τις δράσεις στο πλαίσιο της ημέρας, όπως κάθε τρίτο Σάββατο του Σεπτεμβρίου.
Στην Παγκόσμια Ημέρα Εθελοντικού Καθαρισμού των Ακτών συμμετέχουν εκατοντάδες οργανώσεις και χιλιάδες πολίτες από 80 χώρες του κόσμου.
Είναι και Διεθνής Ημέρα Paella, της ισπανικής, της Βαλενθιανής για την ακρίβεια, σπεσιαλιτέ με ρύζι, σαφράν, λαχανικά και θαλασσινά ή και κρεατικά, από το 2018
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
490 π.Χ. Έλληνες και Πέρσες συγκρούονται στο Μαραθώνα. Οι Πέρσες, υπό τον Δάτι και τον Αρταφέρνη, αφήνουν στο πεδίο της μάχης 6.500 νεκρούς, ενώ οι απώλειες από την ελληνική πλευρά είναι μόλις 192, ανάμεσά τους και ο Καλλίμαχος. Η ακριβής ημερομηνία αμφισβητείται από ιστορικούς, που υποστηρίζουν ότι η μάχη έγινε 13 ή 14 Αυγούστου.
1519 Ο Φερδινάνδος Μαγγελάνος σαλπάρει από την Ισπανία με 5 πλοία και 270 άνδρες, προκειμένου να κάνει τον περίπλου της Γης.
1912 Ο Θεμιστοκλής Σοφούλης, που έχει αποβιβαστεί στη Σάμο με αντάρτικες δυνάμεις, καλεί το λαό της νήσου να εξεγερθεί κατά των Τούρκων.
1946 Ξεκινά το πρώτο κινηματογραφικό φεστιβάλ των Καννών.
1951 Το ελβετικό Κοινοβούλιο καταψηφίζει την πρόταση για τη χορήγηση του δικαιώματος ψήφου στις γυναίκες.
1951 Tο ανώτατο συμβούλιο του ΝΑΤΟ συνεδριάζει στην Οτάβα και αποφασίζει την ένταξη της Ελλάδας και της Τουρκίας στη συμμαχία.
1960 Διεξάγεται στη Θεσσαλονίκη το 1ο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου στον κινηματογράφο «Ολύμπιον».
1983 O υπουργός Παιδείας, Απόστολος Κακλαμάνης, καταθέτει στη Βουλή νομοσχέδιο που προβλέπει την κατάργηση των ΚΑΤΕΕ και τη δημιουργία των ΤΕΙ.
1990 Αρχίζουν στις εγκαταστάσεις του Ολυμπιακού Σταδίου οι εργασίες του 2ου συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ, στο οποίο συμμετέχουν 4.000 και πλέον αντιπρόσωποι. Θα επανεκλεγεί ομόφωνα ο Ανδρέας Παπανδρέου ενώ θεσμοθετείται για πρώτη φορά η θέση του Γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής που εκλέγει τον Άκη Τσοχατζόπουλο.
2009 Στον μικρό τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Μπάσκετ, η Ελλάδα, με μεγάλο πρωταγωνιστή τον Σοφοκλή Σχορτσιανίτη, νικάει με 57-56 τη Σλοβενία και κατακτά το χάλκινο μετάλλιο.
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
1814 Παύλος Καλλιγάς, Έλληνας πολιτικός
1858 Κωνσταντίνος Καλλάρης, Έλληνας στρατιωτικός
1924 Τζέιμς Γκαλάνος, Αμερικανός σχεδιαστής μόδας ελληνικής καταγωγής, ο πατέρας του prêt-a-porter που έγινε διάσημος για τα ιδιαίτερα πατρόν του που έραβε με ακριβά ευρωπαϊκά υφάσματα.
Γεννήθηκε στη Φιλαδέλφεια της Πενσυλβάνια από Έλληνες μετανάστες με καταγωγή από τη Νάουσα. Μετά τις σπουδές του εργάστηκε στα Columbia Studios του Χόλιγουντ ως σχεδιαστής. To 1947 μαθήτευσε στον Robert Piguet, στον ομώνυμο οίκο μόδας στο Παρίσι. Το 1951 στο Λος Άντζελες ιδρύει την James Galanos Originals και όλη του η συλλογή αγοράζεται από τα Saks Fifth Avenue. Την επόμενη χρονιά κάνει την πρώτη του επίδειξη και ταυτόχρονα ανοίγει δική του μπουτίκ στη Νέα Υόρκη. Το 1980 δημιουργεί τα Parfums Galanos και το 1984 τα Galanos Furs.
Συνταξιοδοτήθηκε το 1998 αλλά αφοσιώθηκε στην άλλη μεγάλη αγάπη του, τη φωτογραφία. Δημιουργίες του υπάρχουν στις συλλογές μεγάλων μουσείων όπως των Smithsonian Institution, Metropolitan Museum, Brooklyn Museum, Philadelphia Museum, Ohio State University, Dallas Museum of Art.
Κατά καιρούς οι δημιουργίες του Γκαλάνος φορέθηκαν από διάσημες γυναίκες όπως οι Νταϊάνα Ρος, Ιβάνα Τραμπ, Γκρέις Κέλι, Τζάκι Ωνάση, Ελίζαμπεθ Τέιλορ, Μπάρμπαρα Στρέιζαντ και τις πρώτες κυρίες των ΗΠΑ Νάνσι Ρέιγκαν και Λέιντι Μπερντ Τζόνσον.
Πέθανε στο Χόλιγουντ στις 30 Οκτωβρίου 2016 σε ηλικία 92 ετών. Είχε βραβευτεί από αμέτρητους φορείς του κλάδου ενώ η πόλη της Νέας Υόρκης τον τίμησε τοποθετώντας πλακέτα στην 7η Λεωφόρο στο Fashion Walk of Fame. Το μουσείο του Los Angeles διοργάνωσε έκθεση για το έργο του. Αφιερώματα για τον νεωτεριστή Γαλανό δημοσίευσαν οι Vogue, Architectural Digest, Harper’s Bazaar, New York Times, Washington Post.
1934 Σοφία Λόρεν, Ιταλίδα ηθοποιός βραβευμένη με Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου για την ταινία του Βιτόριο ντε Σίκα «Η ατιμασμένη» του 1960. Θεωρείται η πιο δημοφιλής Ιταλίδα ηθοποιός της γενιάς της και παγκόσμιο σύμβολο του σεξ.
Η Σοφία Βιλάνι Τσικολόνε γεννήθηκε στη Ρώμη και μεγάλωσε στη Νάπολη. Στα 14, συμμετείχε στο διαγωνισμό ομορφιάς Μις Ιταλία και, παρότι δεν κέρδισε, αναδείχθηκε σε μία από τις πρώτες φιναλίστ. Αργότερα ξεκίνησε μαθήματα υποκριτικής και επιλέχθηκε ως κομπάρσα στην ταινία «Κβο βάντις». Στο Χόλιγουντ άρχισε να λάμπει με ταινίες όπως: Το παιδί και το δελφίνι και Υπερηφάνια και πάθος, στο οποίο συμπρωταγωνίστησε με τον Φρανκ Σινάτρα και τον Κάρι Γκραντ.
Οι ταινίες Πόθοι κάτω από τις λεύκες με τον Άντονι Πέρκινς, Το Σπίτι πάνω σε βάρκα με τον Κάρι Γκραντ και Διαβολογυναίκα του Τζορτζ Κιούκορ στην οποία εμφανίστηκε για πρώτη φορά με ξανθά μαλλιά, την καθιερώνουν. Η ερμηνεία της στην «Ατιμασμένη» της χαρίζει βραβεία στα φεστιβάλ Καννών, Βενετίας και Βερολίνου αλλά και Όσκαρ.
Το 1964, αμείβεται με 1.000.000 δολάρια για να παίξει στην ταινία «Η πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας».
Ανάμεσα στις πιο γνωστές ταινίες της: Ελ Σιντ με τον Τσάρλτον Ίστον, Η εκατομμυριούχος με τον Πίτερ Σέλλερς, Διακοπές στη Νάπολη με τον Κλαρκ Γκέιμπλ, Χθες, σήμερα, αύριο με τον Μαρτσέλο Μαστρογιάνι, η Λαίδη Λ. του Πίτερ Ουστίνοφ με τον Πωλ Νιούμαν, Αραμπέσκ με τον Γκρέγκορι Πεκ και η τελευταία ταινία του Τσάρλι Τσάπλιν, Η κόμισσα από το Χονγκ Κονγκ με τον Μάρλον Μπράντο, The Voyage με τον Ρίτσαρντ Μπάρτον και Μια ξεχωριστή μέρα με τον Μαρτσέλο Μαστρογιάνι.
Ηχογράφησε πάνω από 25 τραγούδια ενώ «χρεώθηκε» το διαζύγιο του Πίτερ σέλλερς ο οποίος ήταν ερωτευμένος μαζί της. Το 1982 πρωταγωνίστησε στα πρωτοσέλιδα όταν αναγκάστηκε να εκτίσει ποινή φυλάκισης 18 ημερών στην Ιταλία με την κατηγορία της φοροδιαφυγής.
Στα 60 της, ασχολήθηκε με διάφορους επιχειρηματικούς κλάδους όπως βιβλία μαγειρικής, εστιατόρια, οπτικά είδη, κοσμήματα και αρώματα. Κέρδισε θετικές κριτικές για τις ερμηνείες της στην ταινία Ready to wear του Ρόμπερτ Άλτμαν (η τελευταία ταινία της με το Μαστρογιάννι) και στην κωμωδία του 1995 Γρουσούζηδες, μα τρελά ερωτευμένοι, όπου έπαιξε μια μοιραία γυναίκα μαζί με τον Γουόλτερ Ματάου και τον Τζακ Λέμον.
Το 1991, της απονεμήθηκε τιμητικό Όσκαρ για τη συνεισφορά της στον παγκόσμιο κινηματογράφο και το 1995, το τιμητικό Βραβείο Σεσίλ Ντε Μιλ στις Χρυσές Σφαίρες.
Το 1993, παρουσίασε το Τιμητικό Βραβείο Όσκαρ, που δόθηκε στο Φεντερίκο Φελίνι. Το 1998 παρουσίασε το Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας, που απονεμήθηκε στον Ρομπέρτο Μπενίνι για την ταινία του «Η ζωή είναι ωραία».
Το 2009, συμπαρουσίασε το Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου στην 81η Απονομή των Όσκαρ. Μετά από 14 χρόνια χωρίς να έχει πρωταγωνιστήσει σε κάποια ταινία, συμμετείχε στην κινηματογραφική μεταφορά του «Nine».
Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου την έχει κατατάξει 20η πρώτη στη λίστα με τις 25 μεγαλύτερες σταρ όλων των εποχών.
Η Λόρεν συνάντησε τον Κάρλο Πόντι το 1950 κατά τη διάρκεια ενός διαγωνισμού ομορφιάς στον οποίο εκείνος ήταν κριτής. Αφού είχε βοηθήσει την καριέρα της Τζίνα Λολομπρίτζιτα να εκτοξευθεί, βοήθησε και τη Λόρεν να πάρει πολλούς μικρούς ρόλους. Αργότερα, ενώ ήταν στην Ατλάντα των ΗΠΑ το 1957, έβαλε δικηγόρους να του βγάλουν το διαζύγιό του στο Μεξικό από την τότε σύζυγό του, Τζουλιάνα, και τις άδειες του γάμου του με τη Λόρεν. Η Ιταλία όμως δεν αναγνώριζε τα διαζύγια εκείνη την εποχή και το 1962 το ζευγάρι ακύρωσε τον γάμο του ώστε να αποφύγει την καταδίκη για διγαμία. Μετά από αυτό, ο Πόντι πρότεινε στη Τζουλιάνα να μετακομίσουν οι τρεις τους στη Γαλλία, όπου επιτρέπονταν τα διαζύγια, και να γίνουν Γάλλοι πολίτες. Το 1965 η Τζουλιάνα Πόντι χώρισε τον άντρα της, επιτρέποντας στον Πόντι να παντρευτεί τη Λόρεν το 1966 με πολιτικό γάμο στις Σέβρες.
Με τον Πόντι απέκτησε δυο γιους, τον Κάρλο Πόντι Τζούνιορ και τον Εντοάρντο Πόντι. Η Λόρεν, στα 72 της, εμφανίστηκε προκλητικά ντυμένη στο Ημερολόγιο της Pirelli, με τίτλο «Ένα κρεβάτι και πέντε Ιστορίες» μαζί με τη Χίλαρι Σουάνκ, την Πενέλοπε Κρουζ, τη Ναόμι Γουότς και τη Λου Ντουαγιόν.
Είναι φανατική οπαδός της ποδοσφαιρικής ομάδας Νάπολι. Το Μάιο του 2007, όταν η ομάδα της ήταν τρίτη στη Β’ Εθνική, δήλωσε στην αθλητική ιταλική εφημερίδα Λα Gazzetta dello Sport πως θα έκανε στριπτίζ αν η ομάδα της κατάφερνε να ανέβει την Α’ Εθνική τη σεζόν 2007-08.
Τα περίφημα μάτια της Λόρεν απεικονίζονται στις ετικέτες της εταιρίας ιταλικών κρασιών Fattoria Paradiso. Υπάρχει μια οδός στο Τορόντο του Οντάριο του Καναδά, που φέρει το όνομά της. Η Λόρεν αναφέρεται στο τραγούδι «Italian Girls» από το ντουέτο Hall & Oates στο άλμπουμ τους H20.
1938 Κώστας Κουτσομύτης, Έλληνας σκηνοθέτης
1970 Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, Έλληνας ηθοποιός
1975 Χουάν Πάμπλο Μοντόγια, Κολομβιανός οδηγός αγώνων
1981 Ίβιτσα Μαϊστόροβιτς, Γερμανός ποδοσφαιριστής
1993 Γιούλιαν Ντράξλερ, Γερμανός ποδοσφαιριστής
ΘΑΝΑΤΟΙ
1925 Φώτης Γιαγκούλας, θρυλικός Έλληνας λήσταρχος από το χωριό Μεταξάς Κοζάνης.
Κατηγορήθηκε για φόνους και ληστείες και ήταν αμφιλεγόμενη προσωπικότητα. Η δράση του κάλυπτε τον μισό Όλυμπο και τα Πιέρια, την Ελασσόνα και την Κοζάνη, ενώ υπήρξε φίλος και με τον άλλο μεγάλο λήσταρχο, Θωμά Καντάρα.
Σκοτώθηκε σε συμπλοκή που κράτησε 8 ώρες με χωροφύλακες στην περιοχή Κλεφτόβρυση του Ολύμπου. Μαζί του σκοτώθηκε και ο συνεργάτης του, Πάντος Μπαμπάνης, ο λήσταρχος Τσαμήτρας και ο χωροφύλακας Κωνσταντίνος Σαλιώρας. Τα κεφάλια των ληστών εκτέθηκαν σε κοινή θέα στην Κατερίνη, επάνω σε ένα κοντάρι, μπροστά στο κτήριο του δικαστηρίου για να αποθαρρυνθεί η σύνταξη ληστρικών ομάδων.
Σήμερα το κεφάλι του Γιαγκούλα, μαζί με το θρυλικό μαχαίρι του, την «Παρδάλα», με το οποίο εκτιμάται ότι δολοφόνησε 54 ανθρώπους, εκτίθενται στο Μουσείο Εγκληματολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Το 1925 η ζωή και η δράση του αποτέλεσε το θέμα ταινίας του Δημήτρη Καμινάκη.
1957 Γιαν Σιμπέλιους, Φινλανδός συνθέτης, εμπνευσμένος από τους μύθους της πατρίδας του, σύμβολο του φινλανδικού εθνικισμού. Είναι γνωστός σε όλο τον κόσμο για το έργο του «Φινλάντια». Το 1904 αποσύρθηκε σε ένα χωριό, όπου συνέθεσε τα πιο πολλά κομμάτια του.
1970 Αλέξανδρος Οθωναίος, Έλληνας στρατιωτικός και πολιτικός, συμμετείχε στον Μακεδονικό Αγώνα με το ψευδώνυμο καπετάν Παλμίδης, στο Κίνημα στο Γουδί ως μέλος του Στρατιωτικού Συνδέσμου καθώς και στους Βαλκανικούς Πολέμους. Ήταν ο πρόεδρος του στρατοδικείου που καταδίκασε σε θάνατο τους 6 πρωταίτιους της μικρασιατικής καταστροφής. Μετά την Κατοχή ήταν στο ΕΑΜ.
1971 Γιώργος Σεφέρης, Έλληνας διπλωμάτης και ποιητής, ο πρώτος Έλληνας που τιμήθηκε με Νόμπελ Λογοτεχνίας.
Γεννήθηκε ως Γεώργιος Σεφεριάδης, στα Βουρλά της Σμύρνης, 29 Φεβρουαρίου 1900, πρωτότοκος γιος, με μικρότερα αδέλφια την Ιωάννα και τον Άγγελο.
Το 1914, γράφει τους πρώτους στίχους του και η οικογένεια μεταναστεύει στην Ελλάδα. Φοιτά στη Νομική Σχολή. Το 1918, η μητέρα του μαζί με τους δύο γιους και την κόρη της Ιωάννα (μετέπειτα σύζυγο Κωνσταντίνου Τσάτσου) φεύγει στο Παρίσι, όπου ήδη ο πατέρας τους εργαζόταν ως δικηγόρος. Το 1924, ο Σεφέρης πηγαίνει στο Λονδίνο για να τελειοποιήσει τα αγγλικά του για τις εξετάσεις στο Υπoυργείο Εξωτερικών. Το 1925 διορίζεται στη διπλωματική υπηρεσία ως ακόλουθος πρεσβείας. Στις 24 Αυγούστου 1926 πεθαίνει η μητέρα του από νεφρική ανεπάρκεια.
Τον Ιούλιο του 1928 δημοσιεύει στη «Νέα Εστία», ως Γ. Σεφεριάδης, το «Μια βραδιά με τον Κύριο Τεστ», μετάφραση έργου του Βαλερί. Τον Μάιο του 1931 εκδίδεται με το ψευδώνυμο Γ. Σεφέρης η «Στροφή» και τον ίδιο χρόνο διορίζεται υποπρόξενος και έπειτα διευθύνων του ελληνικού Γενικού Προξενείου του Λονδίνου, όπου θα παραμείνει μέχρι και το 1934.
Το 1937 μετατίθεται στην Αθήνα ως προϊστάμενος της Διεύθυνσης Εξωτερικού Τύπου του Υφυπουργείου Τύπου και Πληροφοριών: ο ίδιος αρνείται πως ενεπλάκη σε ζητήματα λογοκρισίας του τύπου, αλλά είχε ως αρμοδιότητά του τις επαφές με τις ξένες διπλωματικές αποστολές και τους ξένους ανταποκριτές.
Στις 10 Απριλίου του 1941 παντρεύεται τη Μαρία Ζάννου. Εποπτεύει την έκδοση του πρώτου Φύλλου της Κυβερνήσεως. Συνοδεύει την Πριγκίπισσα Φρειδερίκη και τα δύο της παιδιά, Σοφία και Κωνσταντίνο, στο Γιοχάνεσμπουργκ και από εκεί στην Πραιτόρια υπηρετώντας στην εκεί Ελληνική Πρεσβεία μέχρι το 1942.
Ακολουθεί το Κάιρο, η Αλεξάνδρεια, η Ιερουσαλήμ. Με την ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον Γεώργιο Παπανδρέου το 1944, παύεται από το Υπουργείο Εξωτερικών λόγω των διαλέξεών του για τον Κωστή Παλαμά και τον Μακρυγιάννη.
Το 1944 συνοδεύει την Ελληνική κυβέρνηση στην Ιταλία και το Λονδίνο.. Ορίζεται μέλος των διοικητικών συμβουλίων του Εθνικού Θεάτρου και της Εθνικής Ραδιοφωνίας. Το 1947 βραβεύεται με το Βραβείο Παλαμά για την ποίησή του, το οποίο συνοδεύεται από το ποσό του ενός εκατομμυρίου δραχμών.
Εκδίδει τα ποιήματά του ενώ επιδιώκει να διοριστεί στο Λονδίνο με σκοπό την καλύτερη εξυπηρέτηση της Κυπριακής υπόθεσης. Ο νέος Υπουργός Εξωτερικών Ευάγγελος Αβέρωφ-Τοσίτσας τον τοποθετεί στη Διεύθυνση του υπουργείου με αρμοδιότητα την Κύπρο το 1956. Συμμετέχει στη αντιπροσωπεία της Ελλάδος που προσπαθεί να προωθήσει την αυτοδιάθεση της Κύπρου στον Ο.Η.Ε.
Στις 15 Ιουνίου 1957 αναλαμβάνει πρέσβης της Ελλάδας στο Λονδίνο. Την άνοιξη του 1960 εξασφαλίζει τον επαναπατρισμό στην Ελλάδα των λειψάνων του Κάλβου και το φθινόπωρο του ίδιου έτους συναντά τον Μίκη Θεοδωράκη στο Λονδίνο. Ακολουθεί η πρώτη δημόσια εκτέλεση τεσσάρων μελοποιημένων ποιημάτων του με τον γενικότερο τίτλο «Επιφάνεια».
Αναγορεύεται επίτιμος διδάκτορας Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ και το 1963, ο Γιώργος Σεφέρης βραβεύεται με το Νόμπελ Λογοτεχνίας από τη Σουηδική Βασιλική Ακαδημία των Επιστημών: η ανακοίνωση της βράβευσής του έγινε την Πέμπτη 24 Οκτωβρίου ενώ η επίσημη απονομή στις 10 Δεκεμβρίου στη Στοκχόλμη.
Προτάθηκε επίσημα από τον συγγραφέα και μέλος της Σουηδικής Ακαδημίας, Έυβιντ Γιόνσον, ενώ είχε προταθεί άλλες τρεις φορές, το 1955, 1961 και 1962, από τον ποιητή Τόμας Στερνς Έλιοτ, από τον Ε. Γιόνσον και από τον καθηγητή κλασικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, Κ. Α. Τρυπάνη.
Η επιλογή του, μεταξύ 80 υποψηφίων από όλο τον κόσμο, είχε την υποστήριξη όλων των μελών της Επιτροπής, με εξαίρεση ενός μέλους ο οποίος θεωρούσε πως το έργο του Σάμουελ Μπέκετ (που βραβεύτηκε με Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1969) είχε πιο θετική αποτίμηση από εκείνο του Σεφέρη.
Σναγορεύεται σε επίτιμο διδάκτορα του Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης, της Οξφόρδης, του Πρίνστον και του Χάρβαρντ!
Στις 28 Μαρτίου 1969 ο Σεφέρης μίλησε για πρώτη φορά δημόσια εναντίον της Χούντας, λόγος που μεταδόθηκε από την Ελληνική Υπηρεσία του BBC, το ραδιοφωνικό σταθμό του Παρισιού και την Ντόιτσε Βέλε. Γι’ αυτό το λόγο του αφαιρέθηκε ο τίτλος του πρέσβη επί τιμή, καθώς και το δικαίωμα χρήσης διπλωματικού διαβατηρίου.
Στις 22 Ιουλίου 1971 εισήχθη στον Ευαγγελισμό με συμπτώματα έλκους, το οποίο τον ταλαιπωρούσε 15 χρόνια. Πέθανε τη Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου. Δύο μέρες αργότερα τελέστηκε η κηδεία του, η οποία εξελίχθηκε σε σιωπηρή πορεία κατά της δικτατορίας. Μετά τον θάνατό του εκδόθηκε το προσωπικό του ημερολόγιο με τίτλο «Μέρες…» καθώς και το «Πολιτικό» του ημερολόγιο.
2004 Μπράιαν Κλαφ, Άγγλος ποδοσφαιριστής και προπονητής
2006 Σβεν Νίκβιστ, Σουηδός σκηνοθέτης βραβευμένος με Όσκαρ. Συνεργάστηκε και με τον μεγάλο σκηνοθέτη Ίνγκμαρ Μπέργκμαν. Κέρδισε δύο βραβεία Όσκαρ Φωτογραφίας για τις ταινίες «Κραυγές και Ψίθυροι» και «Φάνι και Αλέξανδρος» ενώ προτάθηκε επίσης για τις ταινίες «Η αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι» και «Βόδι» που ήταν υποψήφια για Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας.
