Διεθνής Ημέρα Προστασίας του Όζοντος, του στρώματος της ατμόσφαιρας που μας προστατεύει από τις βλαβερές ακτίνες του ήλιου!
Το όζον αποτελείται από 3 διαφορετικά άτομα οξυγόνου και οι…τρύπες του επιβάλλουν άμεσα …μπάλωμα! Η ημέρα θεσπίστηκε το 1994 από τον Ο.Η.Ε.
Εθνική Εορτή στο Μεξικό σήμερα, αφού το 1810 απέκτησε την ανεξαρτησία του από τους Ισπανούς.
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
1810 Το Μεξικό αποκτά την ανεξαρτησία του από τους Ισπανούς. Είναι η μεγαλύτερη εθνική γιορτή της χώρας.
1835 Ο Άγγλος φυσιοδίφης Κάρολος Δαρβίνος φτάνει στα νησιά Γκαλάπαγκος. Στις πέντε εβδομάδες της παραμονής του θα κάνει παρατηρήσεις στην πλούσια πανίδα των νησιών, που θα γεννήσουν την θεωρία του περί της φυσικής εξέλιξης των ειδών.
1908 O κατασκευαστής αμαξών, Γουίλιαμ Ντιράντ, ιδρύει την «General Motors» που θα κυριαρχήσει στο χώρο του αυτοκινήτου.
1918 Υπογράφεται συνθήκη ανακωχής ανάμεσα στην Αντάντ και τη Βουλγαρία στη Θεσσαλονίκη. Οι Βούλγαροι υποχρεώνονται να εκκενώσουν την ελληνική Μακεδονία.
1922 Ο βασιλιάς της Ελλάδας, Κωνσταντίνος, αναχωρεί εξόριστος για το Παλέρμο της Ιταλίας.
1927 Η μεγάλη ηθοποιός, Μαρίκα Κοτοπούλη, παρουσιάζει για πρώτη φορά στη δημοτική την τραγωδία του Ευριπίδη «Εκάβη» και προκαλεί την αντίδραση των έφεδρων αξιωματικών που απειλούν με ταραχές.
1934 Ο Ντόναλντ Ντακ, η διάσημη πάπια της Ντίσνεϊ, εμφανίζεται για πρώτη φορά και σε κόμικ-στριπ εφημερίδα
1941 Μεγάλη Βρετανία και ΕΣΣΔ καταλαμβάνουν το Ιράν και αναγκάζουν σε παραίτηση το Σάχη, Ρεζά Σαχ Παχλεβί, ο οποίος εγκαταλείπει τη χώρα. Ο γιος του, Μοχάμετ Ρεζά Παχλεβί, ανέρχεται στην εξουσία.
1941 Με διαταγή της Βέρμαχτ, για κάθε θάνατο Γερμανού στρατιώτη στα κατεχόμενα εδάφη, θα εκτελούνται 50 ή 100 ντόπιοι, κατά προτίμηση κομμουνιστές.
1951 Εγκαινιάζεται η πρώτη μεταπολεμική Δ.Ε.Θ.
1963 Δημιουργείται η Μαλαισία από την ένωση της Μαλαίας, της Σιγκαπούρης, του Σάραβακ και του Βόρειου Βόρνεο.
1967 Ο Σπυρίδων Μαρινάτος ανακαλύπτει σημαντικό προϊστορικό οικισμό στο Ακρωτήρι της Σαντορίνης.
1981 Η κυβέρνηση Ράλλη προκηρύσσει βουλευτικές εκλογές και ευρωεκλογές για τις 18 Οκτωβρίου. Ακολουθούν η προσχώρηση του Γεώργιου Μαύρου και του Μανώλη Γλέζου στο ΠΑΣΟΚ, ενώ το ΚΟΔΗΣΟ του Ιωάννη Πεσμαζόγλου συνεργάζεται με το Κόμμα Αγροτών-Εργαζομένων. Παράλληλα, εμφανίζεται το Κόμμα Προοδευτικών του Σπύρου Μαρκεζίνη, ενώ αυτόνομα αποφασίζουν να κατέλθουν στις εκλογές το ΚΚΕ, το ΚΚΕ Εσωτερικού και η ΕΔΗΚ.
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
1924 Λορίν Μπακόλ, Αμερικανίδα ηθοποιός
1925 B. B. King, Αμερικανός τραγουδιστής, κιθαρίστας και παραγωγός
1934 Τζορτζ Τσακίρης, Ελληνοαμερικανός ηθοποιός, τραγουδιστής και χορευτής
1952 Μίκι Ρουρκ, Αμερικανός ηθοποιός και πρώην μποξέρ.
Πρωταγωνίστησε στις ταινίες Diner, Η χρονιά του δράκου, Ο αταίριαστος, στο ερωτικό δράμα 9 ½ εβδομάδες, Barfly και Δαιμονισμένος άγγελος. Το 1991 άφησε την ηθοποιία και έγινε επαγγελματίας μποξέρ για ένα διάστημα.
Το 2005, ο Ρουρκ επέστρεψε στο Χόλυγουντ με πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία Sin City, για τον οποίο κέρδισε βραβεία από την Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου του Σικάγο, το Ιρλανδικό Βραβείο Τηλεόρασης και Κινηματογράφου και το Βραβείο Ένωσης Διαδικτυακών Κριτικών Κινηματογράφου. Στην ταινία του 2008 «Ο παλαιστής» και για την ερμηνεία του κέρδισε Χρυσή Σφαίρα, ένα βραβείο BAFTA και μια υποψηφιότητα για Όσκαρ. Το 2010, εμφανίστηκε στο «Iron Man 2» και στο «Οι αναλώσιμοι».
1952 Φατός Νάνο, Πρωθυπουργός της Αλβανίας
1953 Κώστας Τριπολίτης, Έλληνας στιχουργός
1956 Ντέιβιντ Κόπερφιλντ, Αμερικανός ταχυδακτυλουργός
1957 Σταμάτης Γονίδης, Έλληνας τραγουδιστής
1988 Δημήτρης Σιόβας, Έλληνας ποδοσφαιριστής
ΘΑΝΑΤΟΙ
1736 Ντάνιελ Γκάμπριελ Φαρενάιτ, Γερμανός φυσικός
1896 Παύλος Καλλιγάς, Έλληνας νομικός και πολιτικός
1977 Μαρία Κάλλας, η κορυφαία υψίφωνος του 20ου αιώνα, γεννήθηκε Maria Anna Cecilia Sofia Kalogeropoulos στις 2 Δεκεμβρίου 1923 στη Νέα Υόρκη.
Η σταδιοδρομία της συνέπεσε με την ανάπτυξη των τεχνολογιών καταγραφής και αναπαραγωγής του ήχου και έτσι η φωνή της διαδόθηκε παγκόσμια. Άρχισε να διδάσκεται φωνητική στα 13 της. Στην Ιταλία, γνώρισε τον μέντορά της, μαέστρο Τούλιο Σεραφίν και τον πρώτο της σύζυγο, Τζοβάνι Μπατίστα Μενεγκίνι. Πρωταγωνίστησε στις διασημότερες λυρικές σκηνές της Ευρώπης και της Αμερικής και στην πρώτη παράσταση όπερας στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου.
Ερμήνευσε 47 οπερατικούς ρόλους και ο τελευταίος της, το 1965 ήταν η «Μήδεια» στην ομώνυμη ταινία του Πιερ Πάολο Παζολίνι. Παρέδωσε επίσης μαθήματα οπερατικής τέχνης στη διάσημη Σχολή Τζούλιαρντ.
Επανήλθε το 1973, σε μια αμφιλεγόμενης επιτυχίας παγκόσμια περιοδεία που ολοκληρώθηκε στην Ιαπωνία ένα χρόνο μετά. Από τότε δεν τραγούδησε ξανά και ζούσε αποτραβηγμένη στο Παρίσι.
Είχε μία αδελφή την μεγαλύτερή της Υακίνθη-Τζάκι και έναν αδελφό τον Βασίλη, που πέθανε από μηνιγγίτιδα σε ηλικία μόλις δύο ετών.
Η μητέρα της ανακάλυψε το μουσικό της ταλέντο και την ώθησε στο τραγούδι-παρότι οι σχέσεις τους δεν ήταν άριστες. Το 1937, οι γονείς της χωρίζουν και οι τρεις γυναίκες έρχονται στην Αθήνα. Θα μείνουν στην πολυκατοικία Παπαλεονάρδου στην οδό Πατησίων 61. «Εγώ ήμουν το ασχημόπαπο, παχουλή και άχαρη και καθόλου δημοφιλής. Είναι άκαρδο να κάνεις ένα παιδί να νιώθει άσχημο και ανεπιθύμητο» θα δηλώσει αργότερα σε συνέντευξή της για τη μητέρα της.
Ο βιογράφος της, Νικόλαος Πετσάλης-Διομήδης αναφέρει οτι κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής η μητέρα της την ωθούσε στη συντροφιά ανδρών ώστε να αποκομίσουν φαγητό ή χρήματα. Όντως, τραγουδούσε για Γερμανούς αξιωματικούς που εκτιμούσαν την όπερα! Μετά το 1950, δε θα ξαναμιλήσει ποτέ με την μητέρα της.
Η δασκάλα της Μαρία Τριβέλλα στο Εθνικό Ωδείο, αναλαμβάνει δωρεάν τη διδασκαλία της. Ακολουθεί το Ωδείο Αθηνών με καθηγήτρια την Ελβίρα ντε Ιδάλγο και δευτερεύοντες ρόλοι στην Εθνική Λυρική Σκηνή.
Στις 14 Σεπτεμβρίου 1945, έχοντας συμμετάσχει σε 56 παραστάσεις επτά οπερατικών έργων, και έχοντας δώσει 20 ρεσιτάλ φεύγει για Αμερική, επανασυνδέεται με τον πατέρα της και αρνείται την πρόταση της Μετροπόλιταν Όπερα της Νέας Υόρκης! Ενώ ετοιμαζόταν να ερμηνεύσει στην Όπερα του Σικάγο φεύγει για Ιταλία και τραγουδά εκεί. Είναι 23 ετών όταν συναντά τον Μενεγκίνι, τον μεγαλύτερό της, πλούσιο και φιλόμουσο βιομήχανο με τον οποίον παντρεύτηκε στις 21 Απριλίου 1949.
Μέχρι τον χωρισμό τους, 10 χρόνια αργότερα, ο Μενεγκίνι έπαιξε σημαντικό ρόλο στην καριέρα της. Την ίδια κιόλας νύχτα του γάμου της με τον Μενεγκίνι στη Βερόνα, η Κάλλας αναχώρησε για την Αργεντινή, για να τραγουδήσει «Νόρμα» του Μπελίνι, ρόλο που ερμήνευσε 90 φορές στη διάρκεια της καριέρας της, περισσότερες από κάθε άλλο ρόλο.
Ως το 1950, η Κάλλας είχε εμφανιστεί στα μεγαλύτερα θέατρα της Ιταλίας, εκτός της Σκάλας του Μιλάνου. Είναι η χρονιά της «Αϊντα» και για τα επόμενα 7 χρόνια θα ανεβαίνει στη σκηνή της Σκάλα για να θριαμβεύσει σε ένα ευρύ φάσμα ρόλων. Το 1952, η Βασιλική Όπερα του Λονδίνου στο Κόβεντ Γκάρντεν φιλοξενεί την ντίβα για πρώτη φορά και την χειροκροτεί και η βασίλισσα Ελισάβετ Β’!
Το ντεμπούτο της στις ΗΠΑ έγινε το 1954, ενώ στο Παρίσι το 1958, με τη συναυλία της στην Οπερά Γκαρνιέ, ένα σπουδαίο κοσμικό γεγονός που παρακολούθησαν επιφανείς προσωπικότητες της εποχής.
Το 1957 θα δώσει μία συναυλία για το Φεστιβάλ Αθηνών, στο Ηρώδειο και τρία χρόνια μετά στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου. Παραχώρησε την αμοιβή της για την ίδρυση του θεσμού των Υποτροφιών Μαρία Κάλλας, για την ανάδειξη ανερχόμενων ταλαντούχων καλλιτεχνών. Με εξαίρεση μια απροβάριστη σύντομη εμφάνισή της το 1964 στο Φεστιβάλ Φολκλόρ στη Λευκάδα, αυτή ήταν η τελευταία σκηνική εμφάνιση της Κάλλας στην Ελλάδα.
Τον Σεπτέμβριο του 1957, σε ένα πάρτι που είχε διοργανώσει η ίδια, η κοσμικογράφος Έλσα Μάξγουελ σύστησε την Κάλλας στον Έλληνα εφοπλιστή και επιχειρηματία Αριστοτέλη Ωνάση. Η γνωριμία τους εξελίχθηκε σε μια πολυσυζητημένη σχέση. Το 1959, χωρίζει τον Μενεγκίνι. Το 1968 χωρίζει με τον Ωνάση και εκείνος θα παντρευτεί τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς με την Τζάκι Κέννεντι, χήρα του δολοφονηθέντος Αμερικανού Προέδρου Τζον Φ. Κέννεντυ. Ο Ωνάσης πέθανε στο Παρίσι στις 15 Μαρτίου 1975. Πιθανότατα ο θάνατος του, αλλά και η δολοφονία του φίλου της Πιέρ Πάολο Παζολίνι στις 2 Νοεμβρίου 1975, της στοίχισαν τόσο που ζούσε απομονωμένη στο διαμέρισμά της στο Παρίσι με μόνη συντροφιά την οικονόμο της, Μπρούνα, και τον μπάτλερ της, Φερούτσιο.
Πέθανε από ανακοπή και η κηδεία της έγινε στις 20 Σεπτεμβρίου 1977 στον Ελληνορθόδοξο Καθεδρικό Ναό του Αγίου Στεφάνου, παρουσία της αδερφής της, Τζάκι, της φίλης της, Γκρέις Κέλι, της Καρολίνας του Μονακό και άλλων προσωπικοτήτων.
Η σορός της αποτεφρώθηκε στο Κοιμητήριο του Περ-Λασαίζ και τον Ιούνιο του 1979, ο τότε Υπουργός Πολιτισμού Δημήτρης Νιάνιας σκόρπισε την τέφρα της από πυραυλάκατο που έπλεε στον Σαρωνικό.
Η απουσία διαθήκης, προξένησε διαμάχη για την κληρονομιά της περιουσίας της, που ανερχόταν σε περίπου 12 εκατομμύρια δολάρια. Τα προσωπικά της αντικείμενα δημοπρατήθηκαν και η υπόλοιπη περιουσία της διεκδικήθηκε δικαστικά από τον Μενεγκίνι, τη μητέρα και την αδελφή της.
Από το 1953 ως τις αρχές του 1954 έχασε περισσότερα από 30 κιλά, και έγινε παγκόσμιο σύμβολο μόδας, με τη διάσημη μοδίστρα Μπίκι να ράβει κομψά φορέματα ειδικά για εκείνη.
Σε μια μελέτη που παρουσιάστηκε στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια το 2010 από τους Ιταλούς φωνίατρους Φράνκο Φούσι και Νίκο Παολίλο, εκτίθεται η θεωρία ότι η Κάλλας έπασχε από δερματομυοσίτιδα, μια σπάνια εκφυλιστική νόσο που φθείρει τους μυς και τους ιστούς. Η σταδιακή αποδυνάμωση της φωνής της όσο και η καρδιακή ανακοπή που υπέστη η μονωδός δεν ήταν τυχαία, αλλά το αποτέλεσμα της εκφυλιστικής μυασθένειας. Η μελέτη αυτή επανέφερε την υπόθεση της δερματομυοσίτιδας που είχε διατυπώσει ο ιατρός Μάριο Τζακοβάτσο, που φέρεται να εξέτασε τη μονωδό το 1975, κρατώντας κρυφή τη διάγνωση του μέχρι το 2002.
Η αίσθηση της μουσικής που είχε ήταν τέτοια που της επέτρεπε να τραγουδά στα 50 μέτρα από το πόντιουμ ούσα σχεδόν τυφλή-έπασχε από μυωπία υψηλού βαθμού.
Η πάροδος της λεωφόρου Ζωρζ Μαντέλ όπου διέμενε η μονωδός στο 16ο Δημοτικό Διαμέρισμα του Παρισιού φέρει το όνομά της όπως και ένας πεζόδρομος στο κεντρικό Μιλάνο ενώ το 2005 η επί του Θεάτρου Λα Φενίτσε 39η γέφυρα της Βενετίας μετονομάστηκε σε Ponte Maria Callas. Το 1991 ένας κρατήρας του πλανήτη Αφροδίτη, πήρε το όνομα της υψιφώνου και το 2018 ο αστεροειδής 29834 ονομάστηκε Μαρία Κάλλας.
1977 Μαρκ Μπόλαν, Άγγλος τραγουδιστής του συγκροτήματος Τ-Rex
1984 Λουί Ρεάρ, εφευρέτης του μαγιό «μπικίνι» τον Ιούλιο του 1946, επί 40 χρόνια λειτουργούσε ένα κατάστημα με την δημοφιλή του ιδέα!
Ο Réard ήταν μηχανικός αυτοκινήτων! Η συνεργασία του με τα μπαλέτα καμπαρέ Les Folies Bergères στο Παρίσι του άλλαξε καριέρα. Στις διακοπές του στο Saint Tropez παρατήρησε πως οι γυναίκες έκαναν ρολό τα μαγιό τους για να μειώσουν τις άσπρες γραμμές στο μαύρισμά τους. μαυρίσματος. ‘Ετσι με τη βοήθεια του Jacques Heim παράγει το πρώτο μπικίνι. το ονομάζει «Atome» και το λανσάρει ως το μικρότερο μαγιό του κόσμου, με αεροπλάνο που πετά πάνω από της λουόμενες της γαλλικής Ριβιέρα. Το πρώτο μπικίνι είχε σχέδιο μια …εφημερίδα και προσέλαβε την 19χρονη χορεύτρια Micheline Bernardini του καμπαρέ Casino de Paris για να το λανσάρει. Με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας #19431 και τον ομφαλό ακάλυπτο κατάκτησε τον πλανήτη. Το 1980, ο Réard κλείνει το μαγαζί και μαζί με τη σύζυγό του Marcelle Réard, μετακομίζει στην Ελβετία όπου θα πεθάνει στα 87 του.
1978 Λαυρέντης Διανέλλος, Έλληνας ηθοποιός
2016 Έντουαρντ Άλμπι, Αμερικανός θεατρικός συγγραφέας
