«Το κινητό τείνει να γίνει προέκταση όλων των παιδιών αλλά και των ενηλίκων. Αυτό σημαίνει μια εξάρτηση, έναν εθισμό του χειρότερου είδους» δήλωσε στο EΡΤΝews o καθηγητής Γλωσσολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Γιώργος Μπαμπινιώτης.
Το παράδειγμα της Φινλανδίας
Μιλώντας στην εκπομπή «Νewsroom» και τον δημοσιογράφο Μάκη Προβατά για την διείσδυση των ψηφιακών μέσων στην καθημερινότητά μας και το πώς επηρεάζει τη μάθηση ο κ. Μπαμπινιώτης αναφέρθηκε και στο παράδειγμα της Φινλανδίας που μετά από μια δοκιμαστική περίοδο περιορίζει την χρήση ebooks στα σχολεία και επιστρέφει στο παραδοσιακό βιβλίο.
Ο κίνδυνος για τα παιδιά
«Διεπίστωσαν οι Φινλανδοί που μελετούν τα πράγματα της εκπαίδευσης και βρίσκονται πολύ μπροστά, ότι τα παιδιά σιγά -σιγά είχαν δυσκολία στο να γράψουν. Χάνεται η δεξιότητα του να σχηματίζει στα γράμματα και μέσα από τα γράμματα τη λέξη και την ορθογραφία», δήλωσε χαρακτηριστικά.
Η αγάπη στη γλώσσα
Aναφερόμενος στην χρήση της γλώσσας που παραμερίζεται από τη χρήση ψηφιακών εικονιδίων (emojis)στις ηλεκτρονικές συνομιλίες ο καθηγητής γλωσσολογίας επισήμανε ότι «απαιτεί κόπο, χρόνο, ενασχόληση και αυτό είναι που πρέπει να περάσουμε στα παιδιά μέσα από μια αγάπη προς τη γλώσσα».
Και όπως είπε, «για να αποκτήσουν αγάπη προς τη γλώσσα πρέπει να καταλάβουν τι είναι η γλώσσα. Να καταλάβουν πρώτα και πάνω απ’ όλα ότι η γλώσσα είναι το μυαλό τους». Σύμφωνα με τον κ. Μπαμπινιώτη, η παιδεία δεν είναι πληροφορίες αλλά είναι η καλλιέργεια της ψυχής τους.
Η σχέση διδασκάλου – μαθητή
Όσον αφορά την αλληλεπίδραση στις σχολικές αίθουσες υποστήριξε ότι «η σχέση δασκάλου και μαθητή δεν αντικαθίσταται ποτέ. Το ζήσαμε με την πανδημία… Αντικατέστησε και υποκατέστησε. Δεν απέδωσε».
Παράλληλα, όπως είπε, «πρέπει να είναι ανοιχτοί στην ουσία της γνώσης με όποιον τρόπο μπορούν να την αποκτήσουν και να έχουν αίσθηση ότι δεν υπάρχει μία μόνη διαδρομή… Υπάρχει η άλλη παράλληλη διαδρομή μέσα από το βιβλίο, μέσα από την ατομική προσπάθεια, μέσα από τη σχέση με το δάσκαλο».
Παιδεία αντί Πολιτισμός
Σχολιάζοντας τέλος το θέμα της παιδείας ανέφερε ότι «οι αρχαίοι Έλληνες δεν είχαν τη λέξη πολιτισμό. Αντί για τον πολιτισμό χρησιμοποιούσαν τη λέξη παιδεία. Και τι ήταν η παιδεία; Παιδεία ήταν οι γνώσεις, τα γράμματα, η φιλοσοφία, τα μαθηματικά, ο αθλητισμός, τα πάντα».
