Η Μαρίνα Καλογήρου μιλά στο «Καλύτερα Δε Γίνεται» και εξομολογείται τις δύσκολες στιγμές που πέρασε όταν τη χτύπησε αυτοκίνητο και κινδύνευσε να χάσει το πόδι της.
«Εμένα ο χορός δε μου άρεσε ποτέ. Το έκανα, γιατί είχα τη μητριά μου που ήταν χορεύτρια. Όταν χώρισε με τον πατέρα μου, ήταν ο μόνος τρόπος να μείνω δίπλα της. Έμεινα μέχρι τα 18, για να είμαι μαζί της. Ο πατέρας μου είχε μια άρνηση να μας βλέπει. Και εκείνη του είπε πώς, αν δεν πάρει τα παιδιά, δε θα πάει μαζί του».
«Στη ζωή μου είναι όλα δύσκολα. Στα χρόνια της σχολής μπήκα αμέσως στη σχολή. Με χτυπάει ένα αυτοκίνητο, με πήγαν στο νοσοκομείο και μου είπαν ότι θα μου κόψουν το πόδι μου. Και βρέθηκαν δύο γιατροί που είπαν ότι θα μου κάνουν οκτώ πεντάωρες εγχειρήσεις για να μου σώσουν το πόδι. Και το κατάφεραν», ανέφερε η Μαρίνα Καλογήρου.
«Ο ένας από τους δύο, που έφυγε από τη ζωή και του χρωστάω το πόδι μου, μου είπε ότι δεν ήξερε αν θα ξαναπερπατήσω πόσο μάλλον αν θα χορέψω».
«Στην Ινδία πήγα γιατί πάγωνα στο Παρίσι. Έμενε ένας φίλος μου μού είπε ότι έκανε ηλιοθεραπεία και σε τρεις μέρες ήμουν εκεί. Ήταν να μείνω 15 μέρες και τελικά έμεινα 2,5 μήνες. Ήταν σαν το σπίτι μου».
«Δεν μπορώ να τα πιστέψω αυτά που συμβαίνουν. Για να μπορέσω να συνεχίσω κάνω ότι δεν υπάρχουν. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι πνίγηκαν όλα αυτά τα παιδιά στη θάλασσα. Τα αντιμετωπίζω σαν έναν κακό εφιάλτη».