Η Αννίτα Ναθαναήλ αποκλειστικά στο «Breakfast».
«Η αλήθεια είναι ότι χάθηκα, γιατί πέρασα και περνάω δύσκολα. Βίωσα μία εμπειρία ζωής, που άλλαξε τελείως τον τρόπο που αντιμετωπίζω την καθημερινότητά μου. Μπήκα να κάνω μία χειρουργική επέμβαση ρουτίνας στο γόνατο. Όταν ξύπνησα, είχε γίνει ολική αντικατάσταση της άρθρωσης του γονάτου μου».
«Στη συνέχεια υπήρξε μία επιπλοκή, η οποία με καθήλωσε στο κρεβάτι. Οι πόνοι ήταν φρικτοί, δεν μπορούσα να σταθώ. Το πόδι μου μετά την επιπλοκή άρχισε να μαυρίζει, να καίγεται. Το τύλιγα με παγωμένες γάζες και επιδέσμους για να αντέξω τον πόνο», ανέφερε η Αννίτα Ναθαναήλ.
«Τραυματίστηκαν κάποια νεύρα στο πόδι. 44 μέρες ήμουν καθηλωμένη. Χρειάστηκε να απευθυνθώ σε αναισθησιολόγο, η οποία μου έδωσε μία πολύ ισχυρή αγωγή και νευροπαθητικά φάρμακα. Εθίστηκα σε πολύ δυνατά οπιούχα παυσίπονα, ζούσα με το ρολόι στο χέρι για να δω πότε μπορώ να πάρω την επόμενη δόση. Το καλύτερο αναλγητικό ήταν τα χαρτομάντηλα, έκλαιγα πολλές φορές τη μέρα. Πίστευα ότι δε θα ξαναπερπατήσω. Πιστεύω ότι θα φτάσω σε έναν πάρα πολύ καλό βαθμό αλλά δε θα γίνω όπως πριν», είπε η Αννίτα Ναθαναήλ.
«Το πόδι δε λυγίζει όπως πριν. Δυσκολεύομαι να βγω από το αυτοκίνητο. Δε θα μπορέσω να μπω ποτέ ξανά στην πίσω θέση του αυτοκινήτου ή σε μία στενή θέση αεροπλάνου, δε θα μπορέσω ποτέ ξανά να τρέξω. Τα παιδιά μου ζουν και σπουδάζουν στην Αμερική, πήρα τη μεγάλη απόφαση να ταξιδέψω με αναπηρικό αμαξίδιο. Γνώριζαν την κατάσταση της υγείας μου αλλά δεν είχαν την πλήρη εικόνα. Σοκαρίστηκαν όταν με είδαν», αποκάλυψε.
«Αποφάσισα να το μοιραστώ, διότι ανακάλυψα ότι υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι που έχουν μπει στη διαδικασία ενός ορθοπεδικού χειρουργείου. Θα τα καταφέρω».
