THESS-SKG STORIES
Ο τίτλος «πρόσωπο της πόλης» είναι πολύ περιορισμένος για τον Άκη Σαλπιγκτή. Όποιος τον γνωρίζει καταλαβαίνει πως είναι πρόσωπο του κόσμου.
Ένας πολίτης του κόσμου που κρύβει μέσα του όλες τις προσλαμβάνουσες που δημιούργησαν την προσωπικότητά του και τον τρόπο που αντιλαμβάνεται λέξεις, φράσεις και τα συναισθήματα των άλλων. Από τον Άκη Σαλπιγκτή δεν μπορείς να κρυφτείς. Άραγε ο ίδιος μπορεί;
Αλήθεια, έχεις κάτι να κρύψεις; Δεν χρειάζεται να το εξομολογηθείς, αλλά έχεις;
Δεν είναι θέμα να κρύψω κάτι ή όχι. Όλοι οι άνθρωποι έχουμε τα μικρά και τα μεγάλα μυστικά μας, ζούμε μ’ αυτά.
Τι ρόλο παίζει στη ζωή σου η αισθητική; Γεννιέσαι μ’ αυτήν ή τη σπουδάζεις;
Καλή ερώτηση, νομίζω ότι αποτελεί έναν από τους βασικότερους ρόλους της καθημερινότητάς μου. Η αισθητική διαμορφώνεται από νεαρή ηλικία και καλλιεργείται σε όλο το διάβα της ζωής, ώσπου να καταλήξει στην ολοκλήρωσή της και να αποτελέσει την αντανάκλαση της προσωπικότητάς μας. Φυσικά σπουδαίο ρόλο σ´ αυτή τη διαδικασία παίζει το περιβάλλον που μεγαλώνουμε, η οικογένεια και τα ερεθίσματα από τις εικόνες που αποκτούμε. Υπό αυτό το πρίσμα θεωρώ ότι η αισθητική κατακτάται μέρα με τη μέρα.
Θα απέρριπτες έναν άνθρωπο με εμφανή την απώλεια αυτού του χαρίσματος;
Δεν νομίζω. Στους ανθρώπους που συναναστρέφομαι εκτιμώ βαθύτερα πράγματα. Η αυθεντικότητα, η τιμιότητα και η ευγένεια είναι τα χαρίσματα που με κερδίζουν. Τα υπόλοιπα έπονται.
«Μαζί VS εγώ». Τι επιλέγεις; Την ασφάλεια του «μαζί» ή την τετριμμένη ματαιοδοξία του «εγώ»;
Εξαρτάται από την περίπτωση. Δεν μου αρέσει να γενικεύω. Με το «εγώ» πορεύτηκα πολλά χρόνια στην καριέρα μου, ως μοναχικός καβαλάρης, λόγω του συγκεντρωτισμού που με διακατέχει. Κάνοντας τον απολογισμό σήμερα, δεν μου πήγε άσχημα. Το «Μαζί» ανήκει σε όλους τους υπόλοιπους τομείς της ζωής μου για τους οποίους θα είχε ενδιαφέρον να ακούγαμε τις απόψεις άλλων αντί να περιαυτολογώ!
Αν δεν εκτιμάς αυτόν που έχεις μαζί σου, δεν μπορείς να του δοθείς ουσιαστικά. Δεν σε φοβίζει αυτό; Όταν ανεβάζεις τον πήχη, δύσκολα ικανοποιείσαι στη συνέχεια.
Ποτέ δεν έμεινα δίπλα σε ανθρώπους που δεν εκτιμώ, ούτε ως απλός γνωστός… Αρνούμαι. Ήμουν και είμαι υπέρ της άποψης ότι χρειαζόμαστε 5 καλούς φίλους και 10 γνωστούς για να πορευτούμε στη ζωή, η μάζα ποτέ δεν μου άρεσε, ειδικά μέσα στο σπίτι μου.
Μοιράζεις τον χρόνο σου ανάμεσα στη Θεσσαλονίκη και τη Χαλκιδική. Θα τα παρατούσες όλα για να πας να ζήσεις αλλού; Το έχεις σκεφτεί ποτέ;
Πολλές φορές και ειδικά τα τελευταία χρόνια! Αν το έκανα, θα επέλεγα σίγουρα μια χώρα της κεντρικής Ευρώπης, πιθανότατα την Ελβετία που ήδη έζησα κάποια χρόνια. Ο λόγος που με φρενάρει είναι οι καιρικές συνθήκες που επικρατούν, (lol) είναι γνωστό ότι είμαι λάτρης της ζέστης. Η Χαλκιδική ανήκει σε μια άλλη κατηγορία της καρδιάς μου. Είναι το ησυχαστήριό μου. Σκέφτομαι, συζητώ με τον εαυτό μου και παίρνω σημαντικές αποφάσεις. Όπου και αν βρίσκομαι, πάντα θα επιστρέφω εκεί.
Πιστεύεις πως κάποιος μπορεί να επιβιώσει πολιτιστικά στη Θεσσαλονίκη;
Νομίζω ναι. Αν κάποιος είναι σινεφίλ, υπάρχει το Φεστιβάλ Κινηματογράφου και η ταινιοθήκη όλο τον χρόνο. Τα μουσεία Μοντέρνας Τέχνης Λαζαριστών και Φωτογραφίας φιλοξενούν συχνά σημαντικές εκθέσεις. Το Μέγαρο Μουσικής υστερεί σε εκδηλώσεις και όταν έχει κάτι καλό, είναι για δυο – τρεις μέρες και πολύ ακριβό. Σε θέατρο υστερούμε, εκτός από το ΚΘΒΕ έκλεισε η μόνη ανεξάρτητη θεατρική σκηνή της πόλης, η Πειραματική σκηνή της Τέχνης των Παπανδρέου – Σταμούλη. Οι συναυλίες πλέον είναι ανύπαρκτες στην πόλη. Τα μεγάλα ονόματα της ροκ, κλασικής ή τζαζ σκηνής, πάνε μόνο Αθήνα. Ο Δήμος πολιτιστικά υστερεί, οι εκδηλώσεις του είναι πολύ μικρής εμβέλειας, χωρίς ενημέρωση, δίνουν την εντύπωση ότι γίνονται μόνο για κάποια παρέα. Πρόσφατα η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου στη ΔΕΘ ήταν ό,τι καλύτερο οργανώθηκε τα τελευταία χρόνια στην πόλη μας και ικανοποίησε όλους τους επισκέπτες με την παρουσία πολλών ξένων και σχεδόν όλων των Ελλήνων συγγραφέων και λογοτεχνών.
Είσαι «φαρμακόγλωσσα». Καταλαβαίνεις πως αυτό είναι ένα εμπόδιο για να σε προσεγγίσει κάποιος;
Μπορεί, αλλά πρωτίστως είμαι αυτοσαρκαζόμενος, καυστικός χιουμορίστας και δευτερευόντως “φαρμακόγλωσσα”. Τώρα αν κάποιος δεν έχει την αυτοπεποίθηση να με πλησιάσει, είναι δικό του θέμα. Εγώ είμαι ανοιχτός άνθρωπος και οι φίλοι μου το γνωρίζουν καλά.
Σε φοβίζει η εποχή που ζούμε; Εποχή Τραμπ, έκρηξη φασισμού, θρησκευτικοί πόλεμοι.
Όχι δεν φοβάμαι, αλλά δεν σας κρύβω ότι κάποια γεγονότα με ανησυχούν πολύ. Πάντα όταν διαβάζω διεθνείς ειδήσεις σκέφτομαι τι αντίκτυπο θα μπορούσαν να έχουν στην Ελλάδα. Ανάλογα τον συλλογισμό επιμερίζεται κι η ανησυχία. Η Ευρώπη και η Ελλάδα έχουν περάσει μεγαλύτερες δυσκολίες στο παρελθόν. Πάντα τα καταφέρνει στο τέλος. Είμαι αισιόδοξος εκ φύσεως και εκ πεποιθήσεως.
Ποια είναι η θέα που δεν ξεχνάς;
Μια και μοναδική … Η εναέρια εικόνα της Σμύρνης που είχα την τύχη να δω σε μια χαμηλή πτήση από τη Θεσσαλονίκη προς τη Ρόδο.
Από το φύλλο της THESSNEWS #55 (27/05/2017-28/05/2017)
